Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve nabestaanden, Lieve Maarten,
Wat een gemis voor allen.
Bedankt voor alles wat je hebt doorgegeven.
Het is nu een maand later...
Veel liefs voor alle familie, vrienden, studenten en collega's.

Lieve Maarten,

Vol ongeloof en met ontzetting lees ik zojuist op je website het bericht van je overlijden. In januari was ik nog in je praktijk. Je hebt mij enorm geholpen de afgelopen jaren. Bij jou op de bank kwam de grote ommekeer, het grote inzicht waardoor ik nu anders in het leven kan staan. Ik wilde nog een afspraak met je maken en je onder andere dat vertellen, maar dat heeft dus nu de vorm van dit bericht. Ik wens jouw nabestaanden heel erg veel sterkte, een man als jij zal een groot gat achterlaten. Moge je liefde voelbaar blijven naast dat enorme gemis.
Dank je wel voor alles wat je vanuit de werk als Cranio sacraal therapeut voor mij betekend hebt.

Saskia

Lieve Maarten, Lieve nabestaande,

Wat een groot gemis, ik zoek al sinds ik het bericht kreeg naar de juiste woorden. Ik kan ze niet vinden… ongeloof. Ik ben niet snel stil te krijgen.
Maar Maarten, nabestaande van Maarten, weet dat hij zo’n mooie man is geweest voor velen. Hij heeft mij veel geleerd, mij beter laten voelen, geleerd mijn grenzen aan te geven. Maarten heeft mij enorm laten groeien in zowel mijn therapeutschap en als mens. Maarten ik ben je dankbaar en hoop dat je van daarboven ons allemaal nog een handje wil helpen als we met vragen zitten. De hemel is letterlijk een ster rijker!

Ik ga je missen Maarten, had nog graag veel meer van je willen leren!

Liefs Nienke

Lieve Maarten,
zo enorm beduusd en vol ongeloof toen ik las van je plotselinge overlijden. En nog steeds kan ik het niet geloven. Maarten? Maarten? zo vitaal, vol passie, kalm, vriendelijk, nog zoveel te brengen en ontvangen? en ach, zoveel meer kan ik over jou zeggen. Eigenlijk doen woorden jou te kort. Ik vermoed dat een ieder die jou werkelijk heeft ontmoet zonder woorden meteen iets fijns voelt. Zelfs als je alleen maar aan jou denkt. Nu voel ik alleen maar ontroering.

Maarten, zo dankbaar voel ik me dat ik je heb leren kennen, maar het was echt te kort. Je had nog zoveel mooie dingen te doen. Op de eerste plaats naar je gezin. Je vrouw en zonen waar je zo op jouw manier warm, ingetogen, maar zichtbaar genietend over sprak.

Je was een rustpunt en inspiratiebron in de opleiding voor docenten en studenten. Om zichzelf te zijn, om te kunnen leren. Telkens weer. Zelf je lach was rustig :)

Je was een rustpunt voor mij in de opleiding, maar ook als ik bij je op de craniobank lag. 'Ach Winnie, je weet het allemaal al'. ' Het is al goed', dat gevoel gaf je me telkens. Als collega/mens naast elkaar. Hoe jij zonder veel woorden precies kon laten voelen wat er te voelen viel.

Ik wens je gezin, familie, het fijne team van Upledger, de studenten en je vrienden enorm veel sterkte toe met het gemis van jou.
liefs, Winniefred

Lieve Maarten,


Ik zie je nog zitten, het begin van een nieuwe module, nieuwsgierig, vrolijk de kring rondkijkend, je thermosbeker stevig in je handen, alert op ieders welzijn.
“Zit je ziel in die beker, dat je ‘m zo stevig vasthoudt?” grapte ik tijdens de pauze. “Misschien wel.” grapte je terug. Mensen met een psychopathische karaterstructuur vang je met een grapje, leerde je ons later.

Je was docent: “Laat jezelf zien, ” vertelde je aankomende craniotherapeuten. En dat leefde je voor: je liet je aan ons zien en we werden door jou gezien. In die kwetsbaarheid ligt een enorme kracht. Mocht er twijfel zijn of mannelijkheid, kwetsbaarheid en het hebben van grote invloed samengaan, dan is één blik op alles wat mensen over jou schrijven genoeg om die twijfel voor goed weg te nemen.

Ik vroeg je of je ook je eigen studenten in behandeling neemt. Het antwoord was nee: “Ik heb een groot hart” zei je. Er klonk een mengeling van trots en spijt in je woorden door. Dat zou de examenuitslagen vertroebelen. Mijn zoontje behandelde je wel. Hij mocht ook feest komen vieren tijdens de kindercursus. Je had respect voor kinderen. Dat was zo’n verademing.

Ik heb eens horen zeggen dat de pijn die je voelt bij het verlies van iemand die je dierbaar is, de pijn is van je hart dat oprekt. Om zo ruimte te maken om alle liefde voor diegene die er niet meer is te kunnen omvatten. Jouw dood maakt mijn hart een stukje ruimer.



Daar ga je Maarten, onbegrensd nu, je hart groter dan ooit.

Dank voor alles

Lieve Maarten,
Wat een aangrijpend bericht. Het is nauwelijks te bevatten.
Ik wil je bedanken voor alle bijzondere momenten bij Upledger. Je oprechte betrokkenheid, je liefde, je warmte, je humor en je licht. Tijdens mijn opleiding voelde ik me enorm door je gesteund en was je altijd in verbinding. Een verbinding die blijft maar helaas wel veranderd is. Het ga je goed!
Lieve familie en collega's, ik wens jullie veel kracht en alle steun en liefde die nodig is.
Liefs Corine

Lieve Maarten, ik kan moeilijk woorden vinden na het overdonderende bericht. Wat was het fijn om je te leren kennen. Je hebt mijn dochters beiden dichter bij hun eigen gevoel gebracht, en ons daarmee zoveel geholpen. Niet vaak dat iemand direct zo'n grote positieve impact maakt, maar jij was zo iemand. Met jouw rust, kwam er rust bij iedereen. Je boek lezen we regelmatig voor aan onze dochter, een houvast van dat wat je ons leerde. De legoboom in je werkkamer wordt regelmatig nog over gesproken, zo mooi vonden we hem.
We wensen familie en vrienden veel kracht, en sterkte, in deze donkere tijd. Jullie zitten in onze gedachten.

Lieve Maarten,
Ik heb heel lang gezocht naar woorden, maar de juiste nog steeds niet gevonden. Misschien zijn die er helemaal niet, gevoel is soms niet te beschrijven. Wat wel in mij opkwam is dat er voor mij een leven voor en een leven na de cranio is en dat jij daar een enorm groot aandeel in hebt gehad! Tijdens de opleiding waar jij het zo veilig voor me maakte dat ik heel langzaam mijzelf stapje voor stapje meer en meer durfde te laten zien. Maar zeker ook in de laatste jaren als ik je mocht assisteren bij de SER modules en je mij echt het gevoel gaf vertrouwen in mij te hebben. Die weken waren ook weer heel leerzaam voor mij en ik heb genoten van je enthousiaste en toch rustige manier van lesgeven , je respectvolle en meevoelende houding naar de studenten, waarbij je ook je eigen kwetsbaarheid regelmatig liet zien.
Dankjewel lieve Maarten voor alles wat ik van je heb mogen leren, voor je veiligheid en vertrouwen! Wat zal ik je missen, net als vele anderen.

Ik wens Doreen en je zoons en ieder die je lief heeft heel veel sterkte!

Veel liefs,
Astrid