Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Maik,
Samen coachten we bij ROWAH het handbalteam waarin mijn beide zoons ook zaten.
Samen reden we naar de wedstrijden toe.
Samen hadden we het over handballen, jouw baan bij de brandweer en allerlei bouwzaken.
Bij elke brandweerauto die ik zie, gaan mijn gedachten weer naar jou.

Wat hebben we gelachen met je Maik, het was een mooie tijd.

Wat een bijzonder mens
rustzacht en er wordt nog steeds aan je gedacht

Mijn maat bij de fysio. Samen werken aan herstel. Ik werd aan je voorgesteld.. We bleken elkaar al wel van gezicht te kennen. Van de middelbare school en vanuit het dorp en kroegjes. Wat een klik! We sleurden elkaar door de fysio oefeningen heen en werkten samen. "Ik ga je vinden op hyves Maat" zei je me nog.. die dinsdag daarna zag ik je niet... Ik weet het nog precies hoe ik me voelde.. Ik zou verder alleen gaan en je had me niet gevonden en dat zou ook nooit meer gebeuren. Tot ik een paar weken later eens op mijn verwaarloosde hyves pagina keek.. een bericht van jou Maik! Ik moest huilen en lachen tegelijk "ik heb je gevonden maatje" met het verzoek of ik je toe wilde voegen. Dat voor altijd lieve Maik!! Voor altijd tot we elkaar ooit weer zien. Xx Ann