Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Mannus,
Begin jaren zestig kwam ik met mijn ouders,broer en zusjes in Tolbert wonen,in Auma,een paar huizen bij jou vandaan.
Van meet af aan kwam je bij ons over de vloer en was je een graag geziene gast.
Mijn vader,een creatief man,was altijd bezig iets te maken of het nu een kippen-konijnen of duivenhok was.
Hij had ook veel dieren, een hond,kippen,ganzen,ezel,konijnen enz,
Jij hielp hem graag en vond dat prachtig.
Toen mijn man,Koos,en ik op de bovenverdieping van mijn ouders gingen wonen hielp jij mee met de verbouwing.
In 1967 zijn Koos en ik getrouwd en jij hebt nog meegeholpen de zaal in de Postwagen te versieren voor de bruiloft.
Je hebt de eerste versterker nog voor ons gebouwd en kwam vaak in ons woninkje onde de hanenbalken.
Wat hadden we het gezellig met jou en onze familie.
Boeren potten en sjoelen beneden bij mijn ouders en boven plaatjes draaien van Buddy Holly,Elvis en Cliff Richard.
Toen jij met Alie trouwde vroeg jij mij als getuige, wat ik graag deed .
Ik weet dat we nog een keertje bij jullie achter de kerk zijn geweest .
Hoe of wat weet ik niet maar daarna is er nauwelijks contact geweest wat wij erg jammer vonden en nooit begrepen hebben.
In de woorden van Princess herkennen we weer de Mannus uit de jaren zestig met wie we zoveel plezier gehad hebben.
Bedankt voor die tijd Mannus,dat koesteren we.
Koos en Elies

Mannus heb ik een hele tijd geleden zo rond 1975 leren kennen.
Zoals ook te lezen in andere herinneringen, kwam hij altijd over als een rustig persoon met doorgaans een pijp in de mond. Humor was hem absoluut niet vreemd.
In Tolbert hadden we zo nu en dan kontakt. Altijd plezierig. En toen hij vertrok naar de Filipijnen bleef dat kontakt per mail zo’n 2x per jaar bestaan. Dit omdat hij als donateur van Fredewalda per mail het blad Oud-Nieuws en later Tolberter Erf ontving. Hij droeg Fredewalda een zeer warm hart toe en wilde van de ontwikkelingen hier op de hoogte gehouden worden. Een kleine vraag per mail van hoe gaat het daar.., nog last van aardebeving gehad etc. werden direct beantwoord. Ondanks de afstand bleef hij een Tolberter in hart en nieren.
Nu is er een einde aan z’n leven gekomen. De overlijdensadvertentie kwam hard binnen.
Langs deze weg condoleer ik de familie met zijn heengaan en wens ik hen voor nu en in de toekomst veel sterkte. In mijn herinnering zal zijn markante persoonlijkheid blijven bestaan.

Hallo Mannus
Ik weet nog toen ik voor het eerst bij jou ging werken, je was mijn chef en ik was je eerste medewerker. Wat hebben we een leuke tijd gehad. Je zal altijd in mijn herinnering blijven als een persoon die iedereen een kans gaf.
Ik zie je nog staan in ons bureau met je onafscheidelijke pijp in je mond vertellen over je caravan en de vakanties dat je ermee hebt beleefd. Naar Oostenrijk om het schaatsen te zien en naar Duitsland met de familie.
Ik wens de familie veel sterkte toe.

Wij waren verrast door het bericht in de krant van het overlijden van onze oud buurman. Ons medeleven gaat uit naar familie en vrienden.
Wij herinneren ons Mannus als een rustige en prettige buurman, altijd in voor een praatje, vaak een leuk verhaal.
Our condolances to family and friends

Mannus,
Wat hebben we samen een mooie tijd gehad als vrijwilliger bij de kerk in Tolbert waar je naast woonde.
De onafscheidelijke pijp in de mond en altijd gezelligheid met een praatje.
Je vertrok naar de Filipijnen, maar de contacten bleven en een reactie kwam altijd retour als ik vroeg hoe het ging als de Filipijnen weer eens door een orkaan of aardbeving was getroffen.
Ook jouw enthousiasme kwam regelmatig terug middels een berichtje als ik je de nieuwsbrief stuurde van de Stichting Oude Groninger Kerken.
Op een gegeven moment kreeg ik een telefoontje van iemand die de kerk graag wilde bezoeken en toen ik met de sleutel bij de kerk kwam, stond jij daar zo maar bij de deur, wat een herkenning, een fijn weerzien en wat hebben we toen een herinneringen opgehaald, dat was geweldig en een dierbaar moment die middag!
Bedankt Mannus voor de fijne samenwerking en de contacten en ik hoop dat je de rust hebt gevonden, ook al ben je veel te jong gegaan!
Rust zacht, vriend!

Ik ben verdrietig! Wat hebben we mooie tijden bij Cordis beleefd en ik kwam je nog wel eens tegen bij de manege in Tolbert. We hadden nog altijd contact toen je naar de Filipijnen trok. Rust in vrede!