Marcel,

Je stralende en aanstekelijke lach, je opgewekte maar doortastende aanpak, en je ongelooflijk enthousiasme zullen we nu moeten missen. Alsof het gisteren was, zie ik nog die verbaasde blik van je toen je tijdens onze Winterdrink plots oog in oog stond met die politie-agent die even kwam vragen hoeveel we al op hadden. “Echt Anne?” vroeg je me geschrokken. Even volhouden toch om dan maar te onthullen dat deze agenten part of the party waren. Ze waren ingehuurd. Je blies uiteraard ook ‘safe’ en bulderde het uit van ‘t lachen.
Op diezelfde avond zie ik je ook zo ongelooflijk genieten van die heerlijke ‘haute-dog’ (foto’s zeggen meer dan 1000 woorden: je werd de ‘hit’ in ons video verslag van dit personeelsfeest).
Wat kijk ik met een warm gevoel terug op je enthousiasme voor het goede doel project waar jullie team begin dit jaar zo fors de schouders onder zette. Heal with a meal: pannekoeken bakken en eten voor het goede doel: ja hoor!
Dat wij en alle collega’s je gaan missen is een understatement.
Op deze korte tijd dat onze paden kruisten heb ik enorm genoten van je warme persoonlijkheid. Bedankt daarvoor Marcel.

Een dikke knuffel wou ik je nog meegeven.
Ook voor je echtgenote, zonen en vele vrienden: sterkte!
Wat je in je hart bewaart, raak je nooit meer kwijt.

Slaap zacht,

Anne