Herinneren is een vorm van ontmoeten…

In het hart van Limburg, waar de wateren stomen,
Groeide jij op, daar waar dromen bleven komen.
Na heel wat jaren toch in Brabant beland, waar je daarna bent gebleven,
De wereld in schrift vertellend, werd jouw journalistendroom gedreven.

Door de jaren heen weefde alles met taal zich door jouw leven als een rode draad,
Theater, kunst, poëzie, je genot volop van het gecreëerde resultaat.
Zelfs tegen het einde, langzaam verloren in gedachte kon je het niet opgeven,
Jouw liefde voor het geschreven woord bleef altijd leven.

Zachtjes ben je van ons weggegleden, elke dag een beetje meer,
Telkens werd je iets ontnomen, dat deed pijn keer op keer.
De strijd is gestreden, het laatste woord is gezegd,
Jouw pijn is nu voorbij, het was je goed recht.

Nu nemen we afscheid, met tranen, met een lach,
Herinnerend aan jouw liefde, elke dag.
Lieve papa, terwijl jij nu eindelijk rust,
Is wat overblijft een erfenis in woord en taal, jouw onsterfelijke lust.