Lieve Els, Kimberley en Dominique,
Wat een vreselijke schok was het om te lezen dat Marcel, jouw man en jullie vader, jullie als gevolg van die vreselijke ziekte ontvallen is! Oprecht gecondoleerd met dit grote verlies!
In de eerste herinneringen zijn er genoeg zaken die in mij opkomen. Allereerst natuurlijk sport, want daar was Marcel ‘gek’ op. Wij gaan met Marcel al een lange tijd terug, en met elkaar. Wat begon met basketballen bij Bona Stars (BS Leiden) in Leiden, waarbij wij niet alleen samenspeelden, maar ook veelvuldig ons clubhuis ‘Het Honk’, toen nog in de Kaarsenmakerstraat, bezochten. Als wij elkaar niet in café Kenneweg bij Eli in de stad of bij Marcel of ons thuis in de Merenwijk troffen. Toen Het Honk op de oude locatie ging sluiten, waren wij natuurlijk tot en met de laatste seconde daar en ‘sloten af’, waarna wij met 5 man en een aantal ‘kostbare’ ingelijste posters in Marcel’s Mini stapten. Nou ja, stapten; wij zaten – en Marcel achter het stuur vooral – helemaal opgevouwen, maar het ging prima, volgens de nuchtere en praktisch ingestelde Marcel en reden naar zijn flat in de Mors.
Na zijn defensie-tijd, heb ik Marcel bij Digital Equipment Corporation binnen mogen halen, omdat wij daar in het team van Neil Callahan behoefte hadden aan uitbreiding in het Field Computer Center aan de Kaap Hoorndreef in Utrecht en Marcel een job zocht. Marcel pakte het operator-vak snel op en wij hebben hele mooie jaren daar samen kunnen werken aan het opzetten en uitvoeren van nieuwe dienstverleningen voor zowel interne afdelingen bij DEC, als de klanten. Marcel vergaarde daardoor veel praktische en theoretische kennis en door zijn directe en nuchtere manier van communiceren was hij een graag geziene en zeer gewaarde collega voor iedereen, in heel zijn carrière, bij Digital, en door overnames bij Compaq en HP.
Ook staat mij goed bij dat Marcel mij, toen hij een hele mooie Yamaha Virago reed, met het motor-virus heeft aangestoken en, toen ik eenmaal ook mijn rijbewijs had, ik later die motor van hem heb kunnen overnemen. Wat voor Marcel de gelegenheid was om een nog mooiere motor aan te schaffen! Jammer genoeg hebben wij niet heel vaak met elkaar in onze vrije tijd kunnen toeren.
Dat motorrijden was maar één van de sportieve bezigheden van Marcel en zo had hij er vele! Maar feit is dat hij, nu hij eenmaal met pensioen ging, daar helaas niet lang van heeft mogen genieten. Het leven is vaak in het verloop vaak onvoorspelbaar en bikkelhard!
Marcel zit op vele manieren in mijn herinneringen en bedank ik daarvoor.
Els, wij wensen jou en je dochters heel veel kracht toe in deze erg moeilijke tijd, waarbij wij hopen dat jullie, met Marcel in jullie hart, het een goede plek kunnen geven!
Wijnand en Marjan Serdijn
