Hey sportmaatje,
Wat maak je me nou?! Hang ik lekker in de lucht, krijg ik allemaal nare berichten. Dat jij er niet meer bent. Wat?! Je gaat door, stopt het weg. Zo lijkt het net alsof het niet gebeurd is. Want dat zou ik het liefste willen. Afgelopen dinsdag kwam de klap pas echt. Hard. Toen daar je kist stond. Gister moest ik dan echt afscheid van je nemen. Maar wie gaat er nu mijn zware bar van mijn schouders tillen? Wie haalt er nu de grapjes uit tijdens de pumplessen, of duwt me om tijdens het stretchen? Wie gaat me nu vanalles vertellen over al die vliegroutes, waar ik eigenlijk niks van snap? Lieve Marcel, ik zal je zo vreselijk missen. De sportschool zal niet meer hetzelfde zijn zonder jou, maar je blijft voor altijd met me mee trainen en ik zal jou nooit vergeten.
Heel veel liefs,
Brigitte
