Heb goede herinneringen aan je, je was mijn jeugdvriendinnetje,(brandsma school) we speelden samen, je was altijd een vrolijke meid.

Lieve mam,
De wereld voelt leeg, dit is de eerste keer dat ik zulk verschrikkelijk verdriet zonder jou moet verwerken. Je was er altijd voor me bij elke stap en misstap, ik heb oneindig veel respect voor wie je was en hoe jij met de kaarten die je gedeeld gekregen hebt bent omgegaan. Ik hoop dat ik je nog een keer zie, onze gesprekken en je lieve persoonlijkheid zal ik in ieder geval voor altijd meedragen.

Je trotse zoon

Je bent niet meer bij ons, terwijl je alles hebt gedaan om bij ons te blijven. Je hing aan het leven en zocht naar elke mogelijkheid om die rotziekte de baas te blijven. Je probeerde elke therapie, hoeveel nare bijwerkingen die soms ook had..
We hebben veel emotionele gesprekken gehad die vaak eindigden in tranen, maar soms ook in een schaterlach. Je gevoel voor humor liet je nooit in de steek, hoewel de ernst in de loop der jaren de overhand nam.
Margreet, ik heb je bewonderd om je doorzettingsvermogen, om je sterke wil door te gaan met leven. Helaas heb je de strijd verloren.
Ik blijf aan je denken, aan het prachtmens dat je was, zonder (voor-)oordeel over anderen, met altijd maximale inzet voor je vak en liefde voor je leerlingen. Mensen zoals jij kom ik niet zo vaak tegen..

Betty Kosterman. je oud- leidinggevende van het LRC

Lieve Henry, Enrique en Megan,
Eigenlijk heb ik later nooit meer zo met iemand kunnen lachen als met Margreet. Ik kan het niet eens navertellen. Ik herinner me iets met een soeplepel en een douche en hoe we ieder gevoel van tijd verloren door absurde teksten op te laten volgen door totale random acties. Het woord random gebruikten we toen nog niet. Misschien zouden we 'debiel' gezegd hebben. We studeerden drama aan de Hogeschool voor de Kunsten.
En dronken bier. Oh en dan ging ze zomaar op de brommer terug naar de Maarsseveense Plassen met die gekke helm op haar hoofd. Het kwam altijd goed.
Avonden gevuld met diepe gesprekken tot de zon op kwam.
Ik koester die wilde intense jaren waarin we volwassen werden. Margreet was de eerste van ons die een kind kreeg en ik was erbij toen Enrique geboren werd.
We hebben een stuk van ons leven samen gelopen, zijn uiteen gegaan, terug gekomen en weer uiteen gegaan.
Lieve Margreet, Ik heb veel van je gehouden.
Sarah