Beste Dieke (& Rogier), Frans-Joseph, Martijn (& Renate), Janine (& Tom-Edwin) en Marie-Cecile (& Loet),
ook langs deze weg wil ik jullie condoleren met het overlijden van jullie moeder. Helaas kan ik er vrijdag niet bij zijn. 2 1/2 jaar geleden kwam ik bij haar in zorg. De vele mooie gesprekken die ik met haar mocht voeren, eindigde ze vaak met "Ik zie wel waar het schip strandt". Ik keek dan altijd even naar het schilderij met het bootje boven haar bed. Uiteindelijk in staat om jullie los te laten (hoe moeilijk vond ze dat, hoe veel hield ze van jullie!) en vertrouwend dat er "boven" een welkom was , heeft ze haar schip kunnen laten stranden. Ik begrijp dat het goed is zo. Veel sterkte, liefde en alle goeds! Ciska
