Er was eens een dame
Haar naam is Marion
In mijn hart leeft ze nog
Ik zal je vertellen waarom
Ze was groots,
Postuur, mond en hart
Een prachtige verschijning
Stijlvol met zwart
Oog voor moois
Ruimhartig met delen
Attenties, lessen, aandacht
Ze deelde met velen
Alles snel, tollend
Haar denken, doen, zijn
Struikelend een hand uitsteken
Er voor een ander zijn
Ze geloofde in samen
Al kon ze dat alleen
Haarzelf als de oplossing
Hoeft een ander er niet heen
Licht ontvlambaar
Haar maan en haar zon
Branden in haar ogen
Warmte alom
Typen, bril af, weidse praten
Onderbroken, denken voor twee
Alles 100% doen
Valt niet mee
Struikelen over woorden
Meedenken elke keer weer
Uitpraten overbodig
Betrokkenheid doet soms zeer
Een intens wezen
Had niet veel met grenzen
Behalve misschien
Met wat ze voor zichzelf wenste
Marion’s journey, mijn hero
Jouw verhaal vertellen, fijn
als
je
zo
nog
iets
langer
Bij ons kan zijn
