Marjan heb ik vaak gesproken. Ze had altijd belangstelling voor ons gezinshuis en de inhuisgeplaatste kinderen. Met raad en daad stond ze ons terzijde, begripvol, veel know how, altijd meedenkend en een lief en luisterend oor. En dan blijkt vandaag dat ze de moeder is van de mij meer dan bekende Roel. Met Roel samen in de gemeenteraad gezeten en samengewerkt op mooie jeugddossier.
familie koester de mooie herinneringen aan deze pracht vrouw.

Als we aan buurvrouw Marjan denken, denken we als eerste aan haar altijd aanwezige glimlach. Altijd enthousiast en klaar voor een kletspraatje. Lief.
We zijn geschokt door haar overlijden, zo snel, zo vroeg, we hadden haar graag nog om ons heen gehad, ze straalde positiviteit uit.
We wensen alle nabestaanden heel veel kracht en sterkte toe om dit verlies een plekje te kunnen geven. Dat de pijn van missen langzaam over mag gaan in fijne herinneringen en dankbaarheid voor de tijd dat ze bij en met jullie is geweest.

Lieve groet,
Michaël en Mirjam, buren van nummer 61.

Ik was twee jaar toen we naast de familie Apeldoorn kwamen wonen aan de Korte Noordweg. Al snel werden Marjan en ik vriendinnetjes en hoewel zij twee jaar ouder was dan ik, konden we samen heerlijk spelen. We waren allebei echte poppenmoedertjes. We kwamen bijna dagelijks bij elkaar over de vloer en er zijn veel foto's uit die tijd; Marja hoorde er altijd bij. Later, toen wij al verhuisd waren, kwam ik nog vaak op de Korte Noordweg en gingen we samen kistjes papieren. Ook brachten we op de fiets de veilingbrieven naar de veiling in Kwintsheul. Ik had geen idee waard at voor was, maar het was belangrijk werk. De poppen waren inmiddels vervangen door Barbies; die had Marjan uit Amerika gekregen en daar was ik best jaloers op.
Ergens tijdens de lagere schoolperiode verloren we elkaar uit het oog. Via mijn ouders bleef ik nog wel een beetje op de hoogte van het wel en wee van de familie Apeldoorn, maar het duurde tot het voorjaar van 2021 voordat ik Marjan terugzag. Ik was op bezoek bij Tineke en Marjan kwam langs. Het was zo'n mooi weerzien. Wat een warme, lieve en wijze vrouw was zij geworden.
Helaas is het bij die ene keer gebleven, plotseling was de tijd op. Ik ben blij Marjan gekend te hebben en ik zal mijn eerste vriendinnetje nooit vergeten.
Lieve familie van Marjan, wat een groot verdriet voor jullie. Ik wens jullie alle troost en sterkte om met dit verlies om te gaan.
Pim (Thérèse) van Mieghem, Eefde