Lieve Door en Hans,
Heel veel jaren geleden was ik met onze kinderen bij jullie aan de Heegtseveldweg, na een bezoek aan de (toen nog) H. Landstichting, waar Doortje ons ophaalde. Jullie waren toen net terug van St. Eustachius. Door was alleen gekomen, meen ik. Daar heb ik Mathia voor het eerst ontmoet, een klein verlegen meisje wat niet wist wat ze met die tante en die onbekende kinderen aan moest. Mathia liep op blote voetjes rond het huis, wat ik maar "gevaarlijk" vond. Maar dat was ze natuurlijk gewend vanuit St. Eustachius. Ze was heel schuchter, maar is een hele mooie jonge vrouw geworden. Ze heeft jullie, in het bijzonder Hans - bovenop alle herinneringen die jullie aan haar hebben - nog een tastbare herinnering na gelaten. Te weten: de Sinterklaassurprise van 2019. Ik heb hem mogen bewonderen. Hans gaf uitleg. Het is wonderbaarlijk wat Mathia heeft "gepriegeld", misschien heeft haar werk op de afdeling Bionanoscience aan die kunst bijgedragen.
Hans, Doortje, alle kinderen, we wensen jullie heel veel sterkte in het verwerken van dit verdriet.