Herinneren is een vorm van ontmoeten…

In een Haagse boekhandel trof ik een boek van Mathieu Segers die ik kende van de keren dat hij bij het prgramma Nieuwsuur zijn licht liet schijnen op de recente ontwikkelingen in Europa. Het boek "Europa en het idee uit de Toekomst " begon met een vrij theoretische opsomming maar toen ik door hoofdstuk 1 bladerde waarin het bezoek beschreven wordt van de jonge filosoof Isaiah Berlin aan het na-oorlogse Leningrad van 1946, werd ik direct door het verhaal gegrepen. Thuis gekomen zocht ik via internet meer op over dit boek - dat ik nog niet gekocht had - en zag ik tot mijn verbazing dat Mathieu aan een nare aandoening een jaar eerder was overleden. Wat een gemis voor zijn familie, de universiteit en de academische wereld ! Net in deze periode waarbij er van Europese staatslieden meer verwacht wordt dan het voortzetten van bestaand beleid, ontvalt ons iemand die met een scherpe blik en analyse de ontwikkelingen als geen ander kon duiden. We zullen zijn visie missen.

Met intens verdriet heb ik al een tijdje geleden gehoord van het overlijden van Mathieu Segers. Zijn heengaan laat een grote leegte achter, niet alleen bij zijn gezin, familie en dierbaren, maar ook in de academische wereld en daarbuiten. Mathieu was niet zomaar een hoogleraar—hij was een visionair, een briljante denker en een onvermoeibaar voorstander van Europese samenwerking. Zijn werk en ideeën hebben ons denken verrijkt en zullen ons blijven inspireren.

Mathieu had een uniek talent om complexe zaken glashelder te maken. Hij inspireerde velen. Zijn diepe inzichten in de Europese geschiedenis en politiek hebben niet alleen de academische wereld gevormd, maar ook een waardevolle bijdrage geleverd aan belangrijke maatschappelijke discussies.

Zijn nalatenschap is indrukwekkend. We zullen hem blijven tegenkomen in zijn geschriften, in de lessen die hij gaf, en in de blijvende invloed van zijn werk. Die erfenis geeft ons richting en moedigt ons aan om voort te bouwen op de idealen en waarden die hij zo krachtig belichaamde.

In deze zware tijd wens ik zijn gezin, familie en dierbaren alle kracht en troost toe. Mogen ze troost vinden in de gedachte dat Mathieu een leven heeft geleefd dat zo velen heeft geraakt en veranderd.

Ook langs deze weg, dank je, Mathieu, voor je onvermoeibare inzet, je inspiratie en de impact die je hebt achtergelaten. Rust in vrede.

Beste Mathieu,
Pas dit weekend las ik over je overlijden.
Mijn dank voor je inspirerende artikelen in de Groene Amsterdammer en meer,
Sterkte voor allen die Mathieu nabij waren _/\_

Dear Mathieu,
as dean I had the honor to welcome you to U Maastricht. As colleagues we shared anecdotes that explained why we had great common grounds. You mentioned your experience as boy on the security gates during the Maastricht treaty events, I told about how I grew up next to the iron wall and how it felt to have the family split into east/west. You laughed out loud, when I told how we squeezed 7 in a 1972 VW beetle in 1989, drove to the BRD/GDR boarder and together with thousands welcomed a flood of Trabbies and their drivers in the night the wall went down, and how we cried like hell. Your energy on EU matters always amazed me. You also were a beaming dean of UCM and you inspired hundreds of young people to be like you. Most of all, you also clearly loved your family so much. You will be remembered.
Bernadette Jansma

Sinds de dag dat ik Mathieu leerde kennen als student inspireerde hij mij. Door zijn manier van vertellen werd ik direct enthousiast en gemotiveerd om echt te gaan studeren. Hij maakte dat ik mijn best wilde doen en niet alleen een voldoende te halen (hoewel hij ook zei dat een 5,5 het mooiste cijfer was dat er was omdat je dan precies had gedaan wat je moest doen). Hij heeft mij begeleid bij mijn bachelorscriptie, masterscriptie en masterstage. Bij mijn diploma-uitreiking was Mathieu in het buitenland. Dat vond ik eerst heel jammer, omdat ik dan niet zijn woorden over mij zou horen. Maar hij had maar liefst 6 pagina's volgeschreven over mij. Met teksten die ook weer inspireerden en motiveerden. Die ik nog vaak heb gelezen op momenten dat ik mijn motivatie even kwijt was en zeker nog vaak tevoorschijn zou halen. Na mijn studie heb ik hem nog een paar keer gezien bij evenementen waar ik bewust heen ging omdat hij er zou spreken. Vol energie was ik daarna altijd weer. Ook het luisteren van zijn podcast of interviews had dit effect.

Toen ik hoorde dat hij ziek was was ik erg geschrokken. Het klopt niet. Het is pure onrecht. Ik weet nog hoe gelukkig hij was toen hij vader werd van zijn derde en hoe hij daarover vertelde in ons college. Ik was al door hem gefascineerd en dit maakte hem een nog mooier persoon: naast zijn karakter, verschijning, skills als docent, onderzoeker en criticus, ook nog een gezinsman die ongelooflijk veel hield van zijn vrouw en kinderen.
Het klopt niet dat iemand die zowel op persoonlijk niveau als op maatschappelijk niveau zo inspireert ontnomen wordt. Het maakt mij intens verdrietig dat dit wel is gebeurd. Ik besef dat het verdriet dat ik voel slechts een fractie is van het verdriet dat zijn vrouw, kinderen en anderen naasten voelen. Ik wens iedereen die van hem hield heel veel sterkte en liefde toe!

Liefs,
Alyssa

Ik heb Mathieu Segers maar 1 keer gesproken, dat was na afloop van het jaarlijkse Maastricht University Dinner in april 2023. Hij kwam mij persoonlijk bedanken; wat een attente, vriendelijke en charismatische man. Ik was oprecht verbaasd en dacht: dat hij überhaupt nog hierbij stilstaat, hij moet toch hele andere zorgen aan zijn hoofd hebben. Ik had al eens een interessant krantenartikel in de Limburger over hem, zijn ziekte en zijn werk gelezen en was destijds al onder de indruk. Ik hoop dat hij snel rust vindt aan gene zijde en wens de nabestaanden veel sterkte. Dat het verdriet te zijner tijd plaats mag maken voor mooie herinneringen.

Mathieu is een van de docenten die mij het meest heeft geïnspireerd tijdens mijn studie. Een innemende man met een goed gevoel voor humor en een berg kennis waarmee hij zijn studenten wist te prikkelen en uit te dagen. Ik mocht zowel mijn bachelor als masterscriptie onder zijn begeleiding schrijven en genoot van zijn colleges. Ook na mijn studie bleef ik hem volgen en van hem onder de indruk. Met onthutsing en verdriet vernam ik het nieuws over zijn overlijden tijdens de eerste uren van mijn bevalling op 17 december, voor mij een emotioneel moment waarbij mijn man en ik hebben stilgestaan bij het vergankelijkheid het leven. Ik herinner me nog goed dat Mathieu vader van zijn derde kindje werd en kan me niet voorstellen hoe verscheurd zijn vrouw en kinderen moeten zijn door dit grote verlies. Alle sterkte voor hen en allen die van hem hielden.

Hester van den Blink

Wat een voorrecht Mathieu gekend te hebben. Een inspirator, gepassioneerde verteller, toegankelijk en fijne persoonlijkheid. Hij heeft mede aan de wieg gestaan van de permanente tentoonstelling over het Verdrag van Maastricht in het Gouvernement aan de Maas. Dank daarvoor! Jouw nalatenschap is ontzagwekkend en van een gigantische waarde. Veel kracht en sterkte aan zijn familie en naasten.

Peter Schrijen

May you look down at the earth from the eternal skies above and see the legacy you have built in such a short life.

May your spirit find pride in seeing what a beautiful mark you left behind.

May your young soul rest in peace, Mathieu.

Met veel plezier, belangstelling en grote bewondering voor je literaire gaven las ik altijd je columns in De Groene Amsterdammer. Dank voor je warme woorden, tips en teksten van derden die je via sociale media met me deelde. Het is niet te bevatten dat je er niet meer bent. Heel veel dank lieve Mathieu. Rust in vrede.