op zoek naar maatjes van vroeger kom ik nu pas dit verschrikkelijke bericht tegen.

gewoon niet te bevatten,

samen onze jeugd door gebracht als buren .

voetballen bij de garages en natuurlijk al die jaren elke dag in het zwembad trainen of anders vrij klooien van de duikplank of 10 m toren in het buitenbad.

samen met Michel en .....(?)leren skiën in Les Gets. (en leren surfen van jullie)

na elkaar uit het oog verloren te zijn bleek je mijn collega te zijn bij de NS en Strukton en ben ik je nog een paar keer tegen gekomen, maar helaas niet vaak genoeg.

het gaat je goed waar je ook bent.

heel veel sterkte gewenst aan familie en vrienden

Matthieu, toen nog Tjeutje, kwam in oktober 1992 langs op de werf. Ik kende hem zijdelings als vriend van Michel en het schoonspringen, hij had gehoord dat wij gingen reizen en wilde wel op de boot passen. Dat heeft hij bijna 2 jaar gedaan en vervolgens de boot van de buurman overgenomen. Op het water wonen léék niet alleen fantastisch, dat was het ook.Hij heeft daarna nog eens 6 maanden onze boot bewaakt, terwijl hij zijn huidige boot aan het afbouwen was. Dat betekent dat ik een buurman had die, als Errol weg was, soms beter dan ik wist wat er moest gebeuren op de boot, al moet ik eerlijk zeggen dat die lat zeker technisch gezien niet erg hoog ligt. Hoe je 30 jaar vriend- en noaberschap in een verhaaltje vangt, ik heb geen idee.Samen zwemmen tijdens een tropische regenbui waardoorheen bruggen onzichtbaar werden. Na het uitgaan op zoek naar een taxi met Matthieu achter het stuur. Rond vijf uur een grote plons, Matthieu na zijn werkdag. Bij de eerste zweem van een lentedag de BBQ-geuren. De klap van de voordeur hiernaast en het gerinkel van flesjes. Hij was er gewoon altijd.Varend op de grachten en al uit de verte herkenbaar, Matthieu en z’n oranje fatboy. Misschien kwam die buur-water-boot-band, behalve in zijn continue behulp-en waakzaamheid, wel het best tot uiting in de buitengewoon feestelijke buurtbarborrels, die 100% ongepland plaats vonden, bij hoge temperaturen, gezamenlijk zwemmen en prosecco van 30 graden.Met z’n 6-en op en aan het mini terrasje van F en F, en nog één glaasje dan. En dan zwemmend naar huis. Dag lieve Thieu

Een toelichting is niet nodig bij het terugzien van deze foto's. Wat een plezier hadden we tijdens de Swim in Amsterdam Matthieu! Vooraf een feestje van gezelligheid, tijdens het zwemmen een gevalletje 'niet zeuren en keihard zwemmen' (ik hou ervan) en achteraf gezamenlijk het avontuur nog eens nabeleven met een drankje erbij. Het was Matthieu te voeten uit, weet ik inmiddels.

Wat een gemis dat zo'n leuk mens er niet meer is. Dank voor je gezelligheid tijdens de gezamenlijke zwemevenementen Matthieu. Je wordt gemist.