Michiel,

Er zijn nu een maand of 3 verstreken sinds je bent overleden en er is nog bijna geen dag voorbij gegaan dat ik niet even, al is het maar even, aan je gedacht heb.

Je was een fascinerende man, een fantastisch kunstenaar met een enorme fantasie en schildertechnisch van een ongeëvenaard niveau. Maar ik zal je vooral herinneren als een geweldige vriend waar ik onbedaarlijk mee kon lachen. Tot diep in de nacht met een fles whisky kon filosoferen. Praten over kunst, over het leven. Musea mee bezoeken. Terrasje pakken. Wandelen. Tekenen. Reizen maken. Nooit was het saai, er gebeurde altijd wat.

Michiel.. vriend.. ik mis je. Wat gelukkig wel blijft zijn de vele herinneringen en je kunst waar je in voort leeft. Rust zacht.

Silvia, Marijn en Eva gecondoleerd en heel veel sterkte.