8 jaar geleden ondertussen... 't lijkt al zolang geleden en tegelijk voelt het alsof het gisteren was.
't is als een film die dagelijks in men hoofd afspeelt:
Je vader die ons wakker riep, wij die de trappen afrende, de politie die binnen kwam, je moeder die in men armen viel, en dan het besef... van wat er die nacht gebeurd was...
De beelden op het nieuws, de artikels in de krant, jij die daar zo stilletjes lag, de begraffenisondernemer die me jouw schoen gaf en ik, die daarna je andere schoen nog uit het wrak haalde... Al die details en al die momenten, ik herinner ze mij nog allemaal.
Maar wat ik me nog het best herinner waren al die leuke momenten samen. De uitstapjes aan zee, de keren dat je mee ging om te helpen met de luchtballon, de toffe momenten die we beleefde met carnaval.
Ik weet dat deze fijne momenten tot het verleden behoren, maar ik ben blij dat ik deze tijd met jou heb mogen doorbrengen en neem al de mooie herinneringen voor altijd mee in men gedachten.
Ik mis je vriend
