Lieve broer,
Wat hield jij van de jaarwisseling. Jouw oud&nieuw.
Velen hebben we er samen gevierd. Velen ook niet, maar de gehele dag waren we in contact. Een belletje, een appje, sms’je.
Altijd even vragen hoe de hondjes het vonden, altijd elkaar vragen om voorzichtig te doen, altijd elkaar een gelukkig nieuwjaar wensen.
Wat vond jij de klappen geweldig, het siervuurwerk prachtig en wat stak jij graag van alles in de fik zoals je dat noemde. Meestal in je vuurton, maar ook wel eens een hoop er naast.
Mijn beste, gekste, angstigste, mooiste herinneringen die meteen bij mij op komen:
- Samen met de jongens van vroeger vuurwerk afsteken. Je kreeg toen een grondbloem in je nek en moest naar het ziekenhuis, een tweede graads brandwond. Daarna had je altijd slecht brandbare kleding aan en een linnen tasje inclusief aansteeklont.
- Kerstbomen verzamelen tussen kerst en oud & nieuw, om vervolgens op oudejaarsavond na 00.00 in het park in de fik te steken om een groot vreugdevuur te maken. Scanners bij de hand om te horen of de politie of de brandweer er al aan kwam.
- Je eerste doosje strijkers. Die Peet onder de kraan heeft gehouden toen hij ze vond op je slaapkamer.
- Hoe graag je mij je sier vuurwerk liet zien in de tuin en hoe je mij beetjes vuurwerk gaf om zelf af te steken.
- Rotjes gooien in de grote oude ijzeren melkkan in de tuin. Peet had je dat laten zien. Wat een mega knal kwam daar uit! Het is dat we geen carbiet hadden Haha
- De boevenstreken die je uithaalde met illegaal vuurwerk (lawinepijlen, strijkers, vlinders) waarmee je van alles en nog wat opblies. Straatnaam bordjes, brievenbussen van flats, bomen, en zelfs de vooruit van een auto van iemand die je niet zo aardig vond. En die dit helaas had gezien en je achterna kwam tot aan het huis van Jolanda en Gert toen we daar op visite waren.
- Toen ik met je meeging en van mama bij jou moest blijven. Eerst ontvluchtten we de ME die op het dorp aangekomen was op het Raadhuisplein. Daarna stak je met een grondbloem een reclamebord in de fik en moesten we rennen maar ik ging niet snel genoeg. Ik belandde in de cel en jij hebt heel de nacht staan aanbellen op het politie bureau.
En zo zijn er nog vele jaren, gebeurtenissen, herinneringen om op te noemen. Maar ik moet ook nog een hoop overhouden om aan je zoontje te vertellen. Want we hebben zoveel meegemaakt samen.
Oud&Nieuw 2016 wilde je een nieuwe start maken. En vertelde je me dat de fik er in ging in de spullen van je ex. Je zei me dat je hoopte dat 2017 beter voor mij zou worden.
Maar nee lieverd. Jij bent er niet meer. 2017 werd niet beter.
Het voelt alsof alles mij is afgenomen. En het enige wat ik mij afvraag is; wat is en wanneer komt het volgende?
Had ik dit kunnen voorkomen? Had ik iets anders moeten doen? Had ik nog meer mijn best moeten doen als zus?
Ik ben zo trots op jou. En zo trots op het feit dat je mijn broer bent. En ik hou zo geweldig veel van jou.
Heb je dat geweten? Ik hoop het wel.
We moeten het nu doen met de herinneringen. Ik weet nog niet hoe.
Maar per dag zie ik wel. Ik kijk nog even niet verder vooruit dan een paar uur.
Wil het ook nog even niet.
Mis je en ik hou van je.
Je zusje
