Lieve familie van Michiel,

Ik heb Michiel nog maar pas leren kennen bij IVN en wat was het gelijk vertrouwd. Hij genoot van de natuur en het werken in het moeras en de Heemtuin. Het enthousiasme straalde van zijn gezicht. Gehuld in waadbroek lekker de poel in. Rietharkend, sjouwend en bomen hakkend door het moeras. Nieuwsgierig naar alles wat vliegt, bloeit en kruipt. Tijdens de natuurwerkdag zei hij me dat hij wel in het bestuur van IVN zou willen meedenken. Ik was gelijk enthousiast en vertelde het de anderen. Eeeeh ho ho zei hij, rustig aan. Ik moet er misschien toch nog even over denken… Maar lang heeft hij niet getwijfeld. Wat waren we blij met hem! Hij had goede plannen voor een voedselbos in Edam/Volendam. Al gesprekken gevoerd met de gemeente. IVN kon hem daar mooi in bijstaan. En hij wilde graag mee helpen en denken in het organiseren van activiteiten. Samen in een nieuw bestuur, spannend!

Het afgelopen jaar hebben we samen de broedvogeltelling in het Purmerbos gedaan. Michiel kwam aanrijden in het rode autootje van zijn moeder, elke zaterdagochtend vroeg. Samen met de leden van de vogelwerkgroep genieten van de prachtige zonsopkomst. Flarden mist boven het moeras, de lucht rood beschenen. Elke week is anders. En dan luisteren naar de vogelzang. De vogel herkennen aan zijn zang is lastig, ze zingen allemaal door elkaar. Michiel riep verrast dat hij een roodborstje hoorde. ‘Zo, dit is de eerste vogel die ik herken!’ zei hij blij. Met deze herinnering in gedachten hebben we een roodborstje uit hout gezaagd en beschilderd, en in een kransje gestoken van riet en moerasmelkdistel uit het moeras. De plek waar hij zo genoten heeft en nog veel langer had willen genieten. Dit kransje zullen we morgen meenemen naar het afscheid in de kerk. Zijn liefde voor het moeras en IVN was zichtbaar. We zullen aan hem blijven denken. Ik zal hem ontzettend missen.

Veel sterkte en een lieve groet,
Nancy
IVN Waterland

Ps De foto’s zijn gemaakt tijdens de vogeltelling in het Purmerbos.