Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Mickey (Mieke) Renswoude - van Emmerik

12-07-193313-07-2006
      Moeder voor altijd

      Heel langzaam gingen wij je verliezen
      Slechts wij konden nog voor je kiezen
      Je stille blik deed ons vaak zeer
      Onze moeder was je al lang niet meer
      En nu je echt bent heengegaan
      Kunnen wij je alleen maar danken
      Voor alles wat je voor ons hebt gedaan
      -----------------------------

      Lieve mama.
      Je hebt mij verlaten mijn beschermengel. Ik hield zoveel van je. De band was zo hecht. Je hebt je rust gevonden door ons aan jou geschonken. Je bent nu bij papa dat was jou grootste wens. Lieve mama kijk samen met papa op jullie twee dochters neer. Geef ons kracht. Ik zal je voor altijd in mijn hart dragen. Mijn allerliefste moeder!

      Overige informatie
      Mama is na het overlijden van papa langzaam afgegleden. Op de dag dat onze vader overleedt is bij mama ook een stukje afgestorven. Ze heeft nog jaren gevochten tegen een depressie. Maar toen ze achteruitging verloor ze alle hoop. Onze mama was een sterkte vrouw maar door haar achteruit gang werd ze afhankelijk van anderen.Dit wilde mama niet. Zij wilde rust en naar haar man toe. In juli was mama zo verzwakt dat ze opgnomen werd in het ziekenhuis. De specialisten zagen daar ook dat mama niet meer wilde. Daarom hebben mijn zuster en ik mama haar mooiste cadeau gegeven.Wij hebben mama laten gaan. Haar wens is vervuld. Ze heeft geen pijn meer in haar hartje want ze is bij haar maatje. Wij hebben dit uit liefde aan haar geschonken hoe pijnlijk dit voor ons dochters is. De moeilijkste keuze uit ons leven!

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 28   |   niet OK
        Lieve kleine Boedha

        Na lange tijd weer een berichtje van je benjamin. We zitten nu in het nieuwe jaar godszijdank. Nu niet je wenkbrauwtjes fronsen mama. Maar dat meen ik. Nieuw jaar nieuwe kansen.Ik kan je nu ook pas vertellen dat ik al drie maanden bij de pyschologe loopt. Het verdriet en de woede werd mij allemaal te veel en nu wordt ik heel goed begeleidt. Maar het verdriet blijft. 1e kerstdag papa zijn sterfdag heb ik in de nacht je naam gegild en gehuild, het kwam uit mijn ziel mama. Ik voelde mij zo verlaten en eenzaam met mijn verdriet in de nacht dat ik escaleerde. Het spijt me dat je dit aan hebt moeten zien. De reden dat ik nu schrijf is dat ik je wil vertellen dat je oudste dochter zondag een auto ongeluk heeft gehad. En het ergste van alles was mama, ik had haar aan de lijn toen het ongeluk gebeurde. Ze was op weg naar jou en papa toen ze van de weg gedrukt werd. Haar autootje zat in elkaar maar is al weer gerepereerd hoor. En gelukkig is zusje er ook goed vanaf gekomen al zit de schrik nog in haar beentjes. Maar door dat sta ik weer met beide benen op de grond. Er zal nooit meer een goed jaar zijn. Ook dit jaar is al weer slecht begonnen. Zou ik bijna ook een zuster kwijt geweest zijn en dan mama, dan had ik niemand meer gehad. En je weet wat ik nu ga zeggen, je zal denk ik al glunderen vanaf boven. Over 13 weken staat de caravan weer. Ja lieverd ik tel nu de weken af. Ik zie ook een verandering in mijzelf. Door jouw overlijden en mijn 40 ste verjaardag is de lieve naieve Brigitta verdwenen. Ik ben harder geworden Mama en dat beangstigd mij. Zo ken ik mijzelf niet. Maar dat zal de nieuwe fase wel in mijn leven zijn denk ik. Voor jou zal ik altijd jou lieffie blijven maar dat ben ik niet meer. Er is te veel gebeurd in 2006. De lieve Brigitta is met jou meegegaan en de volwassen Brigitta is daar voor terug gekomen. En ik denk maar zo je moet toch ooit eens volwassen worden toch? Als je geen lieve ouders meer hebt waar je op kon bouwen die je beschermd

        Brigitta -
        10 januari 2007

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 27   |   niet OK
        Lieve papa en mama,

        Het is December de maand van gezelligheid en samenzijn maar niet voor ons lieve ouders. Zusje en ik proberen ons straks door de kerstdagen heen te komen. De pijn en verdriet komt nu op dit momenteel zo heftig terug. Ik loop weer als een redeloos wezen de dag door terwijl het zo goed ging de laatste tijd. En waarom omdat ik jullie nu zo mist. Geen kerstmis meer met mijn lieve ouders. Mijn eerste kerst zonder jou lieve Boedha. Het liefste had ik tijdens de kerstdagen de dekens over mij heen getrokken en mij van de blijde wereld willen afsluiten maar dat doen wij niet hoor. Met alle pijn in mijn donder zullen zusje en ik trachten de kerst te vieren zoals jullie dit altijd zo graag zagen, samenzijn, saamhorigheid. Maar het is zo moeilijk. Ik ben blij als deze dagen allemaal voorbij zijn en we het nieuwe jaar in gaan. 2007 wat gaat het worden lieve ouders. Beschermen jullie zusje en mij dat we nu eindelijk eens een goed jaar mogen krijgen dat wij en onze familieleden eindelijk weer eens een gemeende lach op ons gezicht kunnen toveren. Daar bid ik voor. Als er in de kerstnacht een ster aan de hemel straalt dan weet ik dat jullie het zijn, een teken van mijn lieve vader en moeder ik hoop het zo.

        Liefs
        Brigitta

        Brigitta - utrecht
        18 december 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 26   |   niet OK
        Lieverdje van me.
        Even weer een berichtje van je dochter. Mama het gaat beter met mij. Met beter bedoel ik alles weer op een rechte lijn zetten maar de pijn van het verlies nee dat gaat niet weg. Zal ook nooit meer weggaan mama dat besef ik nu. Met deze pijn zal ik moeten leren leven. Misschien kan ik door dit verdriet veel antwoorden vinden, ik weet het niet. Maar ik hoop dat je een beetje trots op ons bent dat wij echt door willen zetten. Volgende week ga ik met zusje drie dagen naar Keulen. Even alles vergeten, ook even jou vergeten mama. Want in Keulen ben ik ook nog jarig. Mijn eerste verjaardag zonder mijn liefste moeder. Hoe kan ik nu nog de dag vieren dat ik gebaard werd door jou en bij het ontstaan van mijn leventje de liefste moeder en vader kreeg. Ook dat is weg mama. Maar ik zal een lekker gluhweintje nemen dat beloof ik. Zusje en ik missen je elke dag, en wordt het minder, slijt het?/ Nee nooit meer!

        Een kusje op je zachte wangen mijn kleine boedha. En een kusje op papa zijn kale kopie. Dag lieve papa en mama.

        Liefs
        Brigitta

        Brigitta -
        29 november 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 25   |   niet OK
        Lieve mama,

        Het is een tijdje geleden dat ik even hier ben geweest maar daar is een reden voor mama. Na alle pijnlijke weken heb ik de strijd opgegeven en hulp gezocht want ik zat vast. Deze hulp heb ik gekregen en is drie weken geleden gestart. Ik zal er sterk uitkomen mama dat beloof ik. Morgen vrijdag 16 november gaan we jou rekeningen sluiten het laatste zware stuk waar zusje en ik tegenop kijken. Maar ook dat zullen wij redden. Al heb ik nu hulp om dit allemaal te verwerken. Het verlies blijft. Mijn liefde voor jou zal voor altijd in mijn hartje geprent staan.

        Liefs
        Brigitta

        Brigitta -
        16 november 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 24   |   niet OK
        Lieve tantetje,
        Even een berichtje van je liefie. Ik mis je heel erg. Met jouw overlijden ben ik voor de tweede keer mijn moeder kwijt geraakt. Jullie leken zoveel op elkaar. Ik ben zo blij met die twee en half jaar die ik met je gehad heb. We hebben het heel fijn gehad. Hoe is het nu daarboven, heb je het gezellig met Ome Ton en mijn papa en mama. Heb je mijn brief nog aan ze gegeven. Ik zal je nooit vergeten. Je was en bent heel speciaal voor mij.
        Ik hou van je.
        Dikke kus,
        Bertine

        Bertine -
        23 oktober 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 23   |   niet OK
        Lieve mama,

        IK MIS JE ZO OH GOD WAT MIS IK JE. IK HIELD ZOVEEL VAN JOU.WAAROM HEB JE MIJ VERLATEN. Ik probeer door te zetten dat beloof ik maar ik ben afgestorven van binnen. Mama komt dat ooit nog goed? Kan ik ooit nog liefde aan een ander schenken?

        liefs
        Brigitta

        Brigitta -
        12 oktober 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 22   |   niet OK
        hai daar ben ik weer we hebben dinsdag de steen bijgezet hij is erg mooi geworden de meiden hebben een goede keus gemaakt je kan erg trots op ze zijn maar pa en jij zijn dat ook dat weet ik ik mis je nog steeds en dat zal zo blijven hou van je henny

        henny -
        5 oktober 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 21   |   niet OK
        lieve mams het is alweer een poosje geleden dat ik geschreven heb maar ben je echt niet vergeten hoor ik hoop dat je nu rust hebt maar wij hebben het er nog steeds moeilijk mee dindag komt de steen en zal daar ook bij zijn samem met de meiden pas je een beetje op ons want die kwaadheid die brigitta in zich heeft heb ik precies hetzelfde sorry ik ben normaal ook niet zo maar ik vindt het oneerlijk ook al weet ik dat je zelf niet meer verder wilde heel veel liefs HENNY

        henny -
        27 september 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 20   |   niet OK
        Lieve mama,
        De steen is binnen. Deze week gaan ze jullie plekje mooi maken. Zusje en ik hebben gekozen voor een mooie grondplaat met een nieuwe steen voor jou en papa. Jullie zitten nu beiden op het achterdek van het schip. Saampjes de horizon tegemoet varen. Volgende week dinsdag 3 oktober wordt de steen geplaats mama en is het huisje voor jou en papa klaar. Mama wij hebben onze taak volbracht. Hoop dat papa en jij trots zijn op jullie kinderen. Wij zijn er dankbaar voor dat wij jullie saampies als ouders hebben mogen hebben. Onze liefde voor jullie zal altijd blijven voor eeuwig!
        Liefs Brigitta
        PS papa waar gaan jullie nu naar toe varen saampies??

        Brigitta -
        26 september 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 19   |   niet OK
        Lieve mama,
        Daar ben ik weer. Ik wilde dolgraag weer even met je praten. Mama wat ik vreesde is gebeurd. Ik ben aan mijn taks. Heb al weken na jouw heengaan niet meer kunnen slapen. Dat trok mijn lichaam niet. Ben bij mijn huisarts geweest en die zei dat ik in een verstoord rouwproces zat en waarom? Ik ben zo boos mama. Boos op de zorg. Nu ik in rustig vaarwater komt gaan al mijn herinneringen omhoog komen. Hoe jij vanaf februari verwaarloosd bent door het zorgcentrum. Ik heb voor je gevochten mama. Maar ik was een bemoeial zei jou huisarts. Of laten we zeggen, zusje en ik waren lastig. Niet verdrietig nu zijn mama dat ik dit voel. Maar ik had je zo graag een menswaardig afscheid willen geven. Je bent gods zij dank drie weken in het ziekenhuis goed verzorgd. De verpleegsters hebben je gekoesterd en jou samen met je dochters begeleidt naar het einde. Maar de maanden daarvoor kan ik nu niet vergeten. Ik moet mijn woede kwijt mama. Het beeld van jou zo hulpeloos en gekwets in de tillift van het zorgcentrum. Al praatte je niet ook jij moet gevoelt hebben dat je voor hun geen persoon meer was maar een object die zij zo snel mogelijk in een verpleegtehuis wilde hebben. Ik heb medicijnen van de huisarts gehad om rustig te worden en een maatschappelijk werkster om mijn woede te verwerken. Maar mama ik wil wraak. Ik wil gerechtigheid. Ik wil dat zowel de huisarts als zorgcentrum schuld bekennen. Ik weet dat jij zelf niet meer wilde en dat wij wel je menswaardig hebben laten gaan. Maar de maanden daarvoor kan ik niet vergeten het spijt me mama. Ik ben niet opgevoed door jou en papa om deze haatgevoelens te hebben. Ik hou van je lieverd.
        liefs Brigitta

        Brigitta -
        23 september 2006

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.