Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

mijn Debbie

26-01-197810-03-1992
      Debbie is op 14-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker. Wij waren klasgenootjes op de basisschool en zaten in groep 7 toen Debbie te horen kreeg dat ze aan die verschikkelijke ziekte leed. Er volgden 3 moeilijke jaren, de kanker gaat weg maar het komt steeds op een andere plek terug, Als Debbie rondom haar 14e verjaardag niet van een griepje afkomt blijkt dat ze twee hersentumoren in haar hoofd heeft en dat ze maximaal nog 3 maanden te leven heeft. Een maand na die afschuwelijke constatering is Debbie overleden. De eerste jaren na haar dood heb ik het verdriet verdrongen, ik dacht in die tijd heel vaak dat ik ook jong zou sterven. Na de geboorte van onze zoon kwam het verdriet eruit. Ik heb het er nog steeds moeilijk mee en er gaat ook echt geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk. Ik heb, op het hallo zeggen en een oppervlakkig praatje maken na, geen contact met haar ouders. Ik vind dit niet erg omdat het pijn doet als ik hun zie en ik weet dat dit omgekeerd ook zo is.

      Overige informatie
      Je bent pas echt dood als niemand meer aan je denkt!

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 10   |   niet OK
        Hee Deb, Gisteren was het 14 jaar geleden......je hebt 14 jaar geleefd en
        je bent nu 14 jaar dood!! Ik vind het echt een raar idee.Ik denk nog steeds erg vaak aan je, helemaal nadat dit met Glenn allemaal is gebeurd. Ik weet zeker dat je dicht bij ons bent geweest in deze moeilijke tijd.
        YOU'RE A STAR IN HEAVEN!!
        -
        12 maart 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 9   |   niet OK
        lieve m zoals jij lijdt,zo zou ik me ook voelen,ik heb een kaarsje voor jou en debbie gebrand geniet maar van je kindje en geef je verdiet een plekje,denk aan de leuke momenten met debby dan wordt het draaglijker.
        iemand -
        10 augustus 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 8   |   niet OK
        Lieve vriendin M. Vos,
        Mijn dochter was 17 toen ze plots weggerukt werd uit haar vriendenkring.
        Dit gebeurde op 12/5/2003. Ik heb wel een hele goede band met haar allerbeste vriendinnen, ik zou ze echt niet kunnen missen, ze steunen mij zo goed !! Anja was enig kind en door haar verlies sta ik alleen.
        Maar ik weet ook dat haar vriendinnen steeds paniekaanvallen krijgen, nog steeds niet kunnen geloven (net als ik !) dat ons meisje er niet meer is !
        En dan komen ze praten met mij, ik laat hen wenen, ik troost hen want zij maakten een groot deel uit van haar leven, en ik begrijp dat zij met evenveel verdriet zitten op sommige momenten als ik. Jij bent in elk geval een heel mooie persoon vanbinnen, een vriendin waar Debby terecht fier mag op zijn, maar ze is in je hart en niemand die dit van je nog kan afnemen.
        Ik ken je niet, maar zo een gebaar ontroert elke ouder die zijn kind verloren is. Gewoonweg dank je lieve meid !
        Lieve knuffels van Carina, mama van een schatje.
        mama -
        30 juli 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 7   |   niet OK
        Ik wens je heel veel kracht en sterkte toe voor dit verlies en je vriendin kon geen andere vriendin wensen. Weet je hebt levenslang een engeltje op je schouders zitten die op je zal letten.
        Veel liefs
        Conny -
        1 februari 2005

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 6   |   niet OK
        Wat fijn dat Debby zo,n goeie vriendin heeft. je hebt haar wel een plekje gegeven waar de hele wereld kan zien dat ze heeft bestaan. Liefs Riky
        Riky -
        11 december 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 5   |   niet OK
        Lieve ouders, familie en vrienden van *Debbie,

        Wij wensen jullie heel veel liefde en kracht toe, met het ondragelijk verlies van jullie lieve *Debbie.
        Al zijn er al wat jaartjes verstreken, het gemis wordt alsmaar groter.
        En ze zeggen, de pijn wat zachter.
        Zeiden ze soms maar niets.
        Namens Agma en Olaf..www,xavier-bos.net
        Moeder -
        10 september 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 4   |   niet OK
        wat een lieve meid ben jij om dit plekje voor Debbie te maken.
        Ook voor Debbie d'r ouders dat er nog steeds aan hun dochter gedacht wordt.
        Debbie moet vast een bijzonder meisje zijn geweest. Voor mij was 1992 een heel bijzonder jaar. Mijn dochter werd toen geboren. Zo zie je verdriet en blijdschap liggen heel dicht bij elkaar.
        liefs sylvia
        Sylvia -
        17 augustus 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 3   |   niet OK
        Ook ik heb een kaarsje aangestoken voor jou en voor Debbie. Mijn dochtertje van 9 verloor begin dit jaar een vriendinnetje en ik weet hoeveel verdriet en pijn dat veroorzaakt in het leven van een kind. Ik hoop dat het goed met je gaat en ik wens je heel veel sterkte!
        Liefs, Elise
        Elise -
        19 juli 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1   |   niet OK
        Lieve vriendin van Debbie, wat lief dat je dit plekje voor haar hebt gemaakt. Ik heb een paar kaarsjes voor haar aangestoken. Ik weet dat het ook voor jou heel erg is om een vriendin te verliezen. Ik zie dat ook bij de vriendinnen van mijn dochter Kim*. Zij is 8 maand geleden verongelukt, en haar vriendinnen hebben nog steeds heel veel verdriet. Het is iets wat je je hele leven niet meer vergeet, en zij blijft steeds jouw vriendin in jouw hart. Vele lieve groetjes.
        Lieve, -
        22 juni 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 2   |   niet OK
        OOk ik steek een kaarsje aan voor Debbie. Dat kan alleen maar omdat jij, lief vriendinnetje voor haar dit plekje hebt gemaakt. Dus steek ik nog een extra kaarsje aan voor jou, vriendinnetje... Bedenk maar dat Debbie nu geen verdriet en pijn meer heeft.
        Ze had in ieder geval een heel lieve vriendin!
        Lisette, -
        22 juni 2004

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.