Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Those we love don´t go away,
they walk beside us every day.
Unsean, unheard, but always near.
Still loved, still missed and very dear.

'k Hield vast omsloten in mijn hand een schone edelsteen,
zo zuiver en zo schitterend vond ik nimmer een.
Het was mijn eigendom mijn schat, geschenk van God de Heer
Geen ander die 't bewaken zou zo liefdevol en teer

Doch zie daar vroeg op zekere dag de meester mijn juweel
Ik smeekte hem "ach,Vader ,nee ! dat niet dat is teveel"
Toen sprak de meester zacht tot mij ik doe 't uit liefde kind
omdat gij eenmaal in mijn kroon het schone weder vindt
Ach Meester tis mijn grootste schat, mijn wond're diamant
Ik zal er trouw voor zorgen Heer, met liefdevolle hand

Dat weet ik, sprak vaders stem, maar als men rooft uw steen ?
Geen dief heeft ooit de drempel van mijn woning overschreen.
En waar uw dierbaar kleinood is, daar zal uw hart ook zijn,
uw schat is u slechts voorgegaan en straalt in zonneschijn
God sprak - mij trof een diepe blik vol deernis, mild en zacht
Toen heeft hij stil mijn kost'bre schat in veiligheid gebracht.

In't vale bleke morgenlicht,stond ik , verblind van smart,
en drukte toen de lege doos, zacht schreiend aan mijn hart
Toch sprak ik: Meester, ik vertrouw op Uw onfeilbaar woord:
Ik weet dat nu mijn liefst bezit ons beiden toebehoort.

Lieve Saskia Brian en Marit onvoorstelbaar wat jullie nu moeten doormaken.
zo'n groot verdriet. Wij hopen dat dit gedicht jullie kracht, troost en hoop geeft voor de toekomst.
Heel veel liefs Ruud en Yvonne