Lieve Mike,

Ook al wonen we pas 2 jaar op de Rijnlaan 54 we hadden gelijk een klik met jou en Ingrid! Een buurman uit duizenden met veel humor en altijd positief! In de bijlage foto's dat wij jullie trakteerden op een etentje bij Loetje. Heerlijk biefstuk eten met veel jus. Ook een etentje als Rijnlaanburen 54-56-58. Gezellig bij jullie in de tuin.
Ook was jij met Ingrid op ons feestje in onze achtertuin, toen we er net woonden.
We zullen jou missen!

Liefs Els en Ad

Toen wij in Portugal waren was je zo bij ons ,doordat je met jouw en jullie woorden de intentie van het leven deelde. Mooi intens liefdevol.
In gedachten voor altijd.
Liefs Thea Josette en de kinderen.

Achter elke traan van verdriet, schuilt de glimlach van de herinnering.

Zonder jou was ik de Zuiderzeeballade allang vergeten en had ik ook veel minder van Zappa beluisterd.

Lieve Mike,

Een van onze eerste ontmoetingen was op een tennisbaan in Heemskerk.
We moesten zo verschrikkelijk lachen dat we t net droog konden houden en nauwelijks meer op onze benen konden staan. Dat was bijna 30 jaar geleden.
In die jaren die volgden hebben we ontzettend veel gelachen met jou en Inkie.
Bij goeie muziek, veel eten en nog meer drank. Maar je was er ook met een luisterend oor en goede raad. Een kanjer om veel van te houden.
We gaan je heel erg missen,
Liefs,
Vera en Wil

Als we aan jou denken dan denken we gelijk aan warmte en gezelligheid.
Zo kwam je in 2000 langs om samen met Ingrid een voor die tijd bijzondere digitale foto te laten maken voor een boodschap aan je broer in Australië.
We herinneren die vele keren dat wij samen waren om onder begeleiding van vinoloog Maarten een wijnproefavond te houden. Dat was altijd genieten. Maar toen we het een keer in 2003 zonder sturing van “onze” vinoloog probeerde, werd het wel erg gezellig en waren we tot in de late uurtjes bezig de vele flessen wijn weg te werken. De foto’s zeggen genoeg.
En dan hebben we nog heel wat uurtjes besteed aan alle gadgets. Van je eerste digitale camera tot het reanimeren van je PC die het weer eens begeven had. Ik achter de PC en jij zorgde voor de cappuccino. En naderhand, succes of niet, een biertje of een wijntje.
Onze kinderen herinneren jou als “die grote meneer in de rolstoel die bij ons aan de bar zat en koffie met opgeklopte melk wilde”
Hoe onwerkelijk het ook is dat je er nu niet meer bent, deze herinneringen zullen altijd bij ons blijven. Dag kanjer!

Zinnia en Rob.