Lieve moos ik kan je vorige site niet meer vinden dus ik denk dat je familie die verwijderd heeft. Maar ik heb nog altijd die praatpaal die jij altijd voor mij was nodig. Zo zijn de mensen nou eenmaal. Dat zal wilma je inmiddels al vertelt hebben. Haar verschijden was en is nog steeds een iets wat voor mij onbegrijpelijk is, net zoals het met jou is. Misschien is het allemaal teveel in 4 jaar je drie geliefden om je heen te verliezen. Ik wil niet blijven hangen in het verdriet van Wilma dus mijn leven moet verder al gaat het zeer moeilijk. Ik heb er niet alleen last van, want zij die haar dierbaar waren, nichtjes en neef en schoonzus hebben allen nog moeite met het feit dat zij er niet meer is. Mijn derde boek is inmiddels opgedragen aan jou en martha en wilma voor AK PRIJS. Waardering van familie die ik nog heb (ik tel nu alleen even de familie in AMSTERDAM EN LOOSDUINEN) zijn mijn grootste steun en toeverlaat. J en joop daar heb ik niets mee en zij willen niets met ons te maken hebben, wilden ook niets met wilma te maken hebben. Wilma had ook niets met hen omdat ze toch nooit kwamen of belden, ze wisten niet voor de helft wat er zich daar allemaal afspeelde dank zij de burocratie om iets voor elkaar te krijgen voor een stervende. Maar als je nooit belt, terwijl je in de stad bent, of er bijna woont is het dan teveel moeite om even langs je jongste zus te gaan? Ja dus!!Wilma wilde perse dat Nel en J NIET op de crematie aanwezig waren, niet bij leven dan ook niet bij dood was haar motto. Wie hen gebeld heeft maakt mij niet uit, maar Melvin heeft totaal geen respect ( nooit gedaan ook) om haar wens gewoon te negeren. Maar je kunt het niet terugdraaien. Ik ben blij dat ik nu de ware mens achter de mens heb gezien..Was geen mooi gezicht, doch jij had mij al gewaarschuwd hiervoor....Je hebt gelijk gehad lieve broer....Ik mis je nog steeds en er is geen dag dat ik niet aan jou of anne of martha of wilma of mam en pap denk...
EI LOF JOE BROERTJE VAN ME;;;
LIEFS VAN JE SUSSIE