Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Nathalie, o naam getekend in de sterrenzee,
Onbekend doch diep gekend, in het hart van Kees draag ik je mee.

Eens gevonden op Hyves' veld, bracht jouw verhaal een stil gezang,
Een leven vol beloften, bruusk geëindigd, maar in mijn hart leef je lang.

Niet persoonlijk heb ik je gekend, nooit zag ik je lach of traan,
Maar in het eindeloze archief van de ziel, bleef jouw verhaal voortbestaan.

Jaar op jaar, door tijd versleten, herinnering blijft ongerept,
Bij 't vallen van de avond, ben ik door jouw verhaal geraakt, diep en onbehept.

Een herinnering draag ik, van iemand die ik nooit heb ontmoet,
Een echo van een leven, plots weggerukt, in pijn en overvloed.

Nathalie, in gedachten schijnt jouw ster vannacht nog helderder,
In de diepten van de nacht, jouw licht werpt schaduwen, die maken het wereldse tederder.

Jouw naam, Nathalie Weinreder, zal immer in ons hart worden bewaard,
In het fluisteren van de wind, in het ruisen van de zee, blijft jouw verhaal ons bespaard.

In liefde en verdriet, in herinnering en verlangen,
Klinkt jouw naam, o Nathalie, tussen sterren, hemelhoog, blijf jij hangen.

- Kees Naak,
KnaakKunstliefhebber@gmail.com