Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Sta niet bij mijn graf en huil
Daar slaap ik niet, hou me niet schuil,
ik ben te horen in de wind
ik ben de glimlach van een kind
ik ben het zonlicht door het glas
ik ben de regen op het gras.
Wanneer het donker is, en nacht
ben ik de stilte, en de kracht
ik ben een vogel in zijn vlucht
ik ben de ster aan de ochtendlucht
sta niet bij mijn graf en ween...
daar ben ik niet...ik ging niet heen


oma was een lieve vrouw ben blij dat ik haar op het laatste moment nog gedag heb kunnen zeggen. en dat ik haar nog heb gezien. dag oma rust in vrede. oma is weduwe van ton simonis mijn opa die veel te vroeg is overleden. en ook hem had ik lang niet gezien maar ben ook bij de begrafenis geweest. gelukkig ook afscheid kunnen nemen.

dit is een gedicht wat ik namens mijn vader bij oma erbij zet.

Eens was er hoop in mij,
nu veel verdriet.
Dat komt door mijn mama,
want die is er nu niet.

Niet om mij te troosten,
wanneer ik het moeilijk heb.
Die mij is op zijn tijd,
op de vingers tikte wanneer ik weer iets flikte.

Nu is er een toekomst,
maar even geen hoop.
Toch wacht ik op dat seintje van mijn moeder,
al is het maar heel even.
Dat ik zeker weet dat ze het goed heeft,
en kan ik verder met mijn leven.

Overige informatie
een man en vrouw,beloven eeuwige trouw.
lieve oma ik rouw om jou.
ook al is het zolang geleden,
kijk naar ons hier beneden.
je kinderen en kleinkinderen,
zullen ook u nooit vergeten.
veel liefs en tot gauw