Lieve mam,
Ik zou zoveel willen zeggen
Maar ik weet niet welke woorden de lading zullen dragen
van wat wij hebben meegemaakt
Uw zorg voor papa overstemde uw eigen roep om hulp
Het lichaam dat u langzaam de kracht ontnam
was sterker dan uw wens om samen verder te gaan
De onmacht die ik voelde, de achtbaan waarin ik zat
Het waren uw eigen woorden
“wat ben je toch een kattekop”
Maar u sprak het uit met liefde en een knipoog er achteraan
Het was moeilijk te beseffen hoe ziek u eigenlijk was
Waar haalde u de kracht vandaan om ons te willen ontzien
Wat ben ik blij dat wij elkaar zo door en door hebben gekend
Het kon botsen, kwetsen en irriteren
Maar we hielden van elkaar
De zorgen die u voor mij hebt gekend
verdienen een ereplaats in mijn hart
Waar had ik in vredesnaam gestaan als ik u niet had gehad
De laatste dagen van uw leven waren een kwelling voor mij
Ik moest er in berusten, straks is mam er niet meer bij
De pijn en het verdriet, het gat waarin ik val
Wat ik koester is die knipoog twee dagen voor u stierf
Het zwakke kneepje in mijn hand, dat traantje op uw wang
Twee zware dagen van loslaten, emoties zaten vast
Dag mam, we houden van je, wij zorgen goed voor pap
