Mıs je nog iedere dag pap xxx

IK MIS JOU PAPA

ik ken jullie niet maar ik weet hoe het voelt dus wil ik jullie steunen Marjan en de kinderen van Osman: sterkte en gecondoleerd

Ik mis je papa.!

Lieve papa,

Het is zo mogelijk te bevatten en zo moeilijk te verwoorden....
Vandaag vier jaar gelden werd u uit ons leven gerukt, letterlijk gerukt. Mijn en menig ander leven stortte in....ik ruim nog steeds puin!

Als ik in jaren denk klinkt vier jaar misschien al lang maar op de een of andere manier wordt de pijn en het gemis niet kinder. Ik leer er langzaamaan mee leven, dat wel, maar dat de pijn minder zal worden daar geloof ik nu niet meer in.

Ik mis u nog steeds zo erg.

Lara is al en grote meid aan het worden. Als ik naar haar kijk terwijl ze speelt of mij iets probeer uit te leggen, zie ik soms uw blik. Het maakt mij blij te weten dat u voortleeft in ons allemaal.

Papa ik mis u ....... Was alles nog maar zoals voordat u werd weggerukt.... Was u nog maar hier....

Dikke kus van ons....

Door de ogen van een ander...
is het verdriet dat ik heb niet meer zo groot...
door de ogen van een ander...
is mijn papa alweer een hele tijd dood....
door de ogen van een ander... moet het nu toch wel eens over zijn.
Door de ogen van een ander ...heb ik dus toch niet meer zoveel pijn.
Konden die andere ogen maar eens door mijn ogen kijken en zien wat ik zie....een onbeschrijveijke leegte dat een krater in mijn hart heeft geslagen...

papa ik mis u nog steeds zoooo erg...

Lara en ik zwaaien elke dag naar u en geven u voordat we van huis gaan een dikke handkus!!! Zo bent u er toch altijd bij...

Bang om te verliezen,wat je lief hebt.
Bang voor de herinnering,de herinnering aan jou.
Jij die plots uit mijn leven verdween
Ik denk dat ik je ooit weer zie
op een andere plek en andere tijd.
En je weet maar nooit,
Raak ik je dan nooit meer kwijt.

OSMAN ABI IK WAS 1 WEEK GELEDENNOG BIJ U BEZOEK OP DE BEGRAFENISS
IK STOND IN SCHOK MAAR IK BLEEF STERK
ALLAH RAHMET EYLESIN !!

Lieve papa, vandaag een jaar geleden...Toen ik tijdens mijn werk te horen kreeg dat u was overleden, voelde ik de aarde onder mijn voeten vandaan glijden. Ik was stuk...ik was troosteloos en kon het niet geloeven. Heel even negeerd ik het woord \'overleden\' met :\"Hij is zwaar gewond en misschien komt het nog goed!\" Ik kon en wilde het niet geloven. Mijn vader, mijn voorbeeld, mijn alles en de enige man waarvan ik onvoorwaardelijk en wederzijds liefde voor volede. Hij was er niet meer....Met uw overlijden is er ook letterlijk een stuk van mij overleden. Ik hou zo veel van uw afwezigheid mij nog elke dag fysiek pijn doet... Ik mis u onbeschrijvelijk.....

Ik ben trots op het feit dat ik een kind van u ben en bepaalde eigenschappen heb mogen erven. Ik zal ze op de juiste wijze inzetten en gebruiken...op de manier waarop u trots zou zijn geweest.

Bedankt voor alle liefde, aandacht, wijze lessen en het feit dat ik mede dankzij u de stabiele vrouw ben geworden die ik nu ben!

Zolang ik leef zal ook u voortleven.....

Osman. Ik ken jou vanuit mijn werk bij Thuiszorg Groningen. Mijn hart valt stil nu ik lees dat jij er niet meer bent. Daarom kreeg ik geen antwoord op mijn mails. Nooit meer aan jou vragen hoe ik sommige zaken het beste aan kan pakken als het gaat over de Turkse cultuur. Nooit meer stukjes van jou nakijken en taalfouten verbeteren. Nooit meer jouw naam tegen komen op de website van Het Oude Westen. Stilte. Met tranen in mijn ogen. Heel veel sterkte voor jouw familie.
Liefs Henny