Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Papa Stapper

16-02-192512-06-1994
      Woorden schieten tekort, nooit was je ziek en plots werd je overvallen door die rot ziekte WAAROM. Nooit zal ik (men) daar een antwoord op krijgen, het is een ongelijke strijd.

      Je dochter Christel

      Overige informatie
      Daar waar jij ooit was, zullen wij altijd samen zijn

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 16   |   niet OK
        Lieve Pap,

        Ik mis je zo vreselijk, er gebeurt zoveel in mijn leven momenteel waar ik heel graag met je over zou willen praten.
        IK MIS JE ZO liefs van mij

        Christel -
        10 juni 2007

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 15   |   niet OK
        Lieve Pap,

        Al een tijd niet meer geweest. Zit zelf erg in de lappenmand, eerst heel druk met het overlijden van mama waarbij ik haar gelukkig heb mogen en kunnen verzorgen daarna alles erom heen, huis leeg halen etc. waar ik alleen voor stond, maar alles is goedgekomen.
        2 Weken nadat de sleutel van jullie huis was ingeleverd kwam ikzelf in het ziekenhuis en kreeg de diagnose borstkanker. in 5 weken tijd 3 operaties waarvan de 3e een borstamputatie werd. Men was er "gelukkig"snel bij, dus heb geen ellendige chemokuren etc. hoeven hebben, weer een geluk bij een ongeluk zeg maar, want....... het kan altijd slechter. Verder gaat het redelijk met me afgezien van de pijn, maar missen doe ik jullie nog steeds heel erg.

        Veel liefs en dikke knuffel en kussen jou Christiaan zoals je me altijd noemde

        Christel - apeldoorn
        20 mei 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 14   |   niet OK
        Lieve pap, ik schreef net al bij Iloon, er zijn van die dagen, dat ik wel omhoog wil kruipen om dicht bij jullie te kunnen zijn, maar helaas.........
        Het zou ook niet kunnen nu, want met mama gaat het niet goed. 9 Jaar geleden op mijn verjaardag 2e kerstdag, werd jij heel ziek en nu mama, ook op mijn verjaardag, heb er dus niet zulke leuke herinneringen aan. Hoop dat je dicht bij mama kunt zijn nu, ze heeft het echt hard nodig, ik doe wat ik kan, dat heb ik je ooit beloofd, maar het is niet altijd makkelijk als je er alleen voor staat, maar ik houdt vol hoor.
        Heel veel liefs, mis je mis je mis je.

        Christel -
        5 januari 2004

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 13   |   niet OK
        Lieve Christel
        Ook ik heb voor jou en je lieve vader een kaarsje aangestoken,ik weet jammer genoeg ook hoe het voelt als je vader er niet meer is,Heel veel sterkte en alle kracht die je nodg hebt om dit verlies te dragen.Lieve groetjes Petra Vuist dochter van Gerrit Bosch*

        petra -
        7 november 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 12   |   niet OK
        Hoi pap,
        Ben ik weer met een woord op papier. Het gaat niet zo lekker met me, was ik net opgeknapt van de griep, dacht ik althans, 3 dagen ging het goed, krijg ik een of ander virus in de darmen gepaard met hele hoge koorts en aansluitend weer de griep. Lig nu alweer 2 weken ziek thuis, heb er geen lekker gevoel bij, de koorts is wel gezakt maar voel me zo ellendig en hoest de longen uit mijn lijf. Je weet ik ben niet zo gauw bang, maar nu........ik weet het niet, morgen maar eens even onderzoeken laten doen. Ik zou nu al 2 keer geopereerd zijn, heb ontzettend last van galstenen dus de galblaas moet eruit, maar als je ziek bent opereren ze niet, nu staat het gepland voor 3 oktober, duimen maar dat het nu doorgaat, want de pijn is af en toe niet te harden. Maar het lijkt af en toe of ik niet geopereerd mag worden iedere keer net voor die tijd wordt ik ziek.
        Met mama gaat het redelijk momenteel, maar ja ze heeft nu weinig aan me jammergenoeg, maar gelukkig zijn er wel mensen die haar helpen met boodschappen doen etc. Als ik ben opgeknapt en er naar toe ga zal ik haar een dikke kus van je geven.
        Voor nu een hele dikke kus van mij en uiteraard ook een kaarsje voor je gebrand, mis je hou van je kussssssssss
        Christel

        Christel -
        21 september 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 11   |   niet OK
        Hoi Christel,
        Een paar kaarsjes voor jou en jouw vader. Veel sterkte.

        Jacqueline -
        9 september 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 10   |   niet OK
        Hoi pap,
        Pffff het wordt er niet makkelijker op hoor, ik mis je zo verschrikkelijk dat is met geen pen te beschrijven.
        Ben al een week behoorlijk ziek, ach gewoon griep eigenlijk, maar voel me zo belabberd. En dan lig je in je uppie, je weet van mama kan ik niets verwachten, die is zelf te ziek om te komen, en verder is iedereen te druk of ze wonen te ver weg. Het is een wereld geworden onderhand, ieder voor zich en dat wordt denk ik steeds erger jammer genoeg, maar ik weet dat jij er zou zijn geweest. Lieve pap heb het fijn daar, lach en dans en wacht op mij, ooit kom ik bij je en dansen we samen.
        Liefs je dochter xxx

        Christel -
        1 september 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 9   |   niet OK
        Hoi Christel,
        Dank je voor je lieve reaktie. Ook jij heel veel sterkte. Het went nooit hè?
        Ik heb een paar kaarsjes aangestoken die hopelijk jou ook een beetje steunen.

        Jacqueline -
        28 augustus 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 8   |   niet OK
        Jeetje Jacqueline, dat is inderdaad een hele harde klap voor je om zo kort na elkaar je beide ouders te verliezen.
        Jij ook heel veel sterkte en kracht met het dragen van dit verlies

        Christel -
        11 augustus 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 7   |   niet OK
        Hoi Christel,
        Tranen staan in mijn ogen. Ook ik ken dit verdriet dat inderdaad niet minder wordt. Eind maart overleed heel plotseling mijn vader aan een hartstilstand. Mijn vader was altijd mijn maatje, wij verstonden elkaar zonder woorden. Precies 2 maanden na zijn begrafenis overleed ook mijn moeder en dan vraag je je af hoeveel verdriet kan een mens aan. Heel veel sterkte, ik leef met je mee

        Jacqueline -
        5 augustus 2003

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.