Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Pascal Schroeijers

24-12-197331-07-2020
      Wij zouden het geweldig vinden als u, met name voor Timo en Sem, een uitgebreide persoonlijke herinnering in tekst, foto of video van Pascal wilt delen op deze website.



      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • reactie 32
        familie

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        familie - Diemen

        31 augustus 2020

      • Herinneringen aan Pascal
        reactie 31   |   niet OK

        Dag Astrid, Timo en Sem,

        ik denk dat het 1998 geweest zal zijn dat ik in het Sheraton hotel op Schiphol werkte, en verantwoordelijk was voor een groot deel van de F&B afdelingen daar, toen Pascal werd aangenomen door mijn toenmalige collega die o.a. voor het Voyager restaurant verantwoordelijk was. Voor mijn gevoel kwam hij toen net terug uit Atlanta, en ik weet dat hij me meteen opviel door zijn typische loopje, zijn heerlijke eigenwijsheid en zijn oprechtheid. Dat sprak mij zeer aan: zeggen wat je vindt, en juist ook met ideeën komen om dingen te verbeteren voor medewerkers en gasten! Hoewel ik hem de eerste tijd ook echt wel eens achter het behang wilde plakken hoor, als hij weer eens een "geintje" had uitgehaald met iemand. Ik herinner me dat hij ooit in de hotelkamer waar een collega een nacht mocht slapen, een beschuitje had verkruimeld in het bed als grapje, en vershoudfolie heel strak over de wc-pot had gespannen zodat het niet opviel, en honing op de wc-bril had gesmeerd....Hij kon niet wachten totdat die collega erin zou trappen natuurlijk! Maar wat hij niet wist was dat de receptie de kamer door omstandigheden aan een andere gast had toegewezen.....ik vergeet nooit meer de blik van die man die ik te woord moest staan en vooral de grijns van Pascal toen ik hem erover aansprak later....
        Ik meen dat niet heel veel later ook Astrid startte bij de Front Office. Die twee waren gemaakt voor elkaar en al vrij snel wisten de meeste collega's dat zij een koppel vormden, iets dat ze tijdens het werk keurig gescheiden hielden overigens maar de vonken waren voor iedereen waar te nemen! Toen ik in februari 2015 Pascal een appje stuurde om hem en Astrid te melden dat ik een reünie van de eerste 5 jaar Sheraton aan het organiseren was, en wel op
        22 mei van dat jaar, reageerde hij meteen met "Leuk! Dat is ook precies de dag dat Assie en ik verkering kregen: 22 mei 1998".
        Ik heb in die ca 5 jaar Sheraton en later ook Hotel Pulitzer zeer prettig met Pascal samen gewerkt, ik hield zeer van zijn arbeidsethos, zijn kwaliteiten als restaurantmanager en zijn eerlijkheid in de gesprekken. En bovenal vond ik hem altijd een stoere vent, en dat is nooit veranderd. Stoer hoe hij als jonge vent 150 gasten in het Voyager met zijn team een mooie a la carte avond wist te bezorgen, stoer hoe hij op kwam voor zichzelf en keuzes durfde te maken, ook toen hij besloot van Schiphol naar Pulitzer te gaan. Mooie periode en hij heeft daar echt iets neergezet, een mooi team. Toen hij steeds meer aangaf wel klaar te zijn met die grote hotelketen en zelf zijn keuzes en beslissingen wilde nemen, baalde ik dat hij weg ging maar bewonderde ik zijn daadkracht en lef. We hebben sinds hij in Amstelveen begon altijd contact gehouden, een hele mooie vriendschap op een bepaalde manier. Geen onderdeel van elkaar sociale leven maar wel de drive voelen om een paar keer per jaar te bellen en elkaar te bezoeken in onze bedrijven.
        Pascal haalde me ooit over om in zijn team bij sv Diemen te komen voetballen en ik zei ja, kende geen mens daar maar het was een leuk team en in het veld was hij net zo stoer en aanwezig - goeie trap met links en veel inzicht, dat wist ik al sinds onze zaalvoetbalwedstrijden met de hotels. Ik brak na een aantal maanden mijn been nogal heftig en Pascal bleef dagen in de buurt van me in het ziekenhuis voor m'n gevoel, regelde wat dingen voor en toonde me zijn ongekende loyaliteit. Wat een held.
        In 2011 kwam hij bij me langs in het Palace Hotel in Noordwijk waar ik toen net een jaar werkte, omdat hij het wilde zien en me wat wilde vertellen. Een hersentumor, allemachtig wat een klotebericht.....al die jaren strijd die volgden en die hij met Astrid heeft gevoerd ten spijt, we zullen het nu zonder hem moet doen. Zoveel gedachten die nu ik dit schrijf weer door m'n hoofd vliegen: samen naar de bekerfinale PSV-AZ in de Kuip met 5 vrienden, en Pascal was die middag fanatiek AZ-fan met mij! Tot aan de laatste Ajax-AZ in de Johan Cruijff Arena op1 maart dit jaar - een match waar hij me jarenlang vaak voor uitnodigde maar vaak moest ik werken of lukte het dan niet - een mooie wedstrijd maar ook een heftige avond omdat Pascal moeilijk liep en aarzelend sprak. Daar vertelde hij in de rust uitvoerig over de snelle verslechtering.
        Een prachtige kerel, stoer en trots op zijn Astrid en zijn jongens, en terecht. En nu ineens verder zonder hem...
        Onbegonnen werk zou je zeggen, want wat zullen jullie je vent en stoere vader missen. Ik hoop zo dat mede door alle mensen die hun herinneringen delen over hem, dat het een kleine beetje dragelijker wordt........Houd elkaar goed vast samen en praat veel over hem want dan blijft hij zeker altijd in de buurt.

        Warme groet, André Aaij


        André - Almere
        24 augustus 2020

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 30   |   niet OK
        Lieve Astrid, Timo en Sem,
        Ongeveer 5 jaar lang heb ik gewerkt in Lunchroom de Kaeg bij 'Assie en Passie'. Ik heb Pascal daar leren kennen als een hele lieve, nuchtere man met veel (harde) humor (niet iedereen kon daar soms tegen, ik kon het wel waarderen😉). Ondanks alle grappen en grollen die we met alle collega's uithaalden, kon je ook altijd goed en serieus met Pascal over vanalles praten. Na zijn operatie had hij veel moeite met spreken , dat kon hem zo gigantisch frustreren. Toch bleef hij positief en had hij vaak aan 1 woord (of soms een grote vloek) genoeg zodat we begrepen wat hij wilde. Hij sprak ook altijd vol liefde over z'n kleine Timo (Sem was toen nog niet geboren), zo trots was hij altijd!
        Lieve familie, wat een gemis dat Pascal niet meer bij jullie is. Toch zal hij vanaf boven een oogje in het zeil houden, dat weet ik zeker. Heel veel liefs en sterkte voor jullie. Dikke kus, Heleen, Stephan & Luca

        Heleen - Sint Kruis
        22 augustus 2020

        Deel deze pagina:

      • Sweet memories
        reactie 29   |   niet OK

        Lieve familie en nabestaanden,

        Wij hebben hele warme mooie herinneringen aan Pascal in de tijd dat wij buren waren in Atlanta op Yorke Downs. Samen met Guido en Bas touren door Amerika en op woensdagavond naar Have a nice day cafe. Een mooie tijd om nooit te vergeten!
        Wij herinneren Pascal als zeer nuchter, gezellig en lief. Wat een enorm gemis. Wij wensen jullie alle sterkte toe!

        Lieve groet,
        Margot, Annebet en Melanie


        Melanie Annebet Margot - Alkmaar
        21 augustus 2020

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 28   |   niet OK
        Lieve Timo, Sem en Astrid,
        Ik heb bij jullie vader in de klas gezeten op het Pieter Nieuwland College. Later kwam ik hem af en toe tegen bij Erwin Lunstroo, die ook een goede vriend van mijn familie is.
        Zo hoorden we ook het schokkende nieuws van zijn hersentumor. Een diagnose die mijn vader 5 jaar geleden heeft gehad. Mijn vader wilde heel graag eens met Pascal daarover praten, wat toevallig bij een feestje van Erwin lukte. De laatste keer dat ik je vader heb gezien was in de VUMC waar wiI net als Pascal waren voor de uitslag van zijn MRI. Wat vind ik het erg dat Pascal zo snel daarna is overleden. Het blijft zo oneerlijk! Heel heel veel sterkte! Ik hoop dat jullie een klein beetje troost vinden in alle verhalen op deze site. Renske Wink

        Renske - Monnickendam
        20 augustus 2020

        Deel deze pagina:

      • Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd
        reactie 27   |   niet OK
        Lieve Timo en Sem,
        Pascal en ik hebben elkaar leren kennen in Hotel Pulitzer in Amsterdam waar ook jullie moeder werkte. Jullie vader was een harde werker en een hele goede leidinggevende. Altijd eerlijk, recht door zee en niet bang om nieuwe avonturen aan te gaan.
        En jullie vader en moeder als stel.. Ik ken geen ander stel dat zo goed op elkaar ingespeeld was als jullie ouders. Alsof ze al hun hele leven samen waren. Alleen oog voor elkaar. Ik zie ze nog voor me, stralend op hun bruiloft, het leek wel een sprookje! En de komst van jullie, een ware bekroning op hun liefde voor elkaar.
        Lieve Astrid, Timo en Sem,
        De leegte die Pascal achterlaat, is niet met woorden te vullen. Ik wil jullie heel veel kracht toewensen om dit verlies te verwerken. In de hoop dat goede en mooie herinneringen het grote verlies een klein beetje kunnen verzachten.
        Heel veel liefs,
        Kim Verhulst

        Kim - Zwanenburg
        20 augustus 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 26
        Joost

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Joost - Leusden

        19 augustus 2020

      • Sterkte!
        reactie 25   |   niet OK
        Wat schrok ik van dit vreselijke nieuws. Jaren geleden elkaar ontmoet op de keepersschool waar onze jongens samen trainden. We hadden het geregeld over je gezondheid. Helaas heb je de strijd verloren. Het is niet eerlijk! Heel veel sterkte voor iedereen die jou lief had.

        Kirsten - Diemen
        18 augustus 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 24
        Sabine

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Sabine - Diemen

        17 augustus 2020

      • Voor je tijd
        reactie 23   |   niet OK

        Pieter Nieuwland college lijkt dan wel eeuwen geleden voor mij, maar dit was echt voor je tijd. Ik kan niet geloven dat je er niet meer bent. Veel te vroeg heb je dit leven moeten verlaten. Heel veel sterkte voor hen die je achterliet.
        Astrid


        Astrid - Golberdon, UK
        16 augustus 2020

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.