Beste Ellen, Loes en Jasper,
Dispuut Usnach verliest in Paul een vriend, een gewaardeerd lid en oud-preses.
Paul was een jaargenoot van mij bij het dispuut (1970). Hij was al langer aan het studeren en heeft me veel verteld over hoe het er op de juridische faculteit aan toe ging. Hij was daar zorgzaam in en zo hoort het ook te gaan binnen het dispuut.
ik zal nooit vergeten, hoe hij op een donderdagavond de GeTo-bar binnen kwam en me vertelde, dat ik me, door omstandigheden, niet meer met een visitekaartje hoefde te gaan voorstellen bij de decaan van de juridische faculteit. Het was echt een andere tijd toen.
In 1972 is hij mij opgevolgd als preses; hij heeft ook een grote bijdrage geleverd aan het Lustrum, dat het dispuut toen heeft gevierd. Dat Lustrum, dat we hebben gevierd in Nijmegen en in Reuver was een groot succes en Usnach is Paul daarvoor grote dank verschuldigd.
ik wens jullie allemaal heel veel sterkte.
Frank Pluymaekers, Maastricht

Namens het team van Rosenboom gecondoleerd en sterkte voor de komende periode.

Lieve Ellen en Loes,
In 1980 kwamen 18 stellen op de Hofmark in Almere-Haven wonen in zgn. "milieuwoningen". Voor velen hun eerste koopwoning. we waren twintigers, begin dertig. Kinderen werden geboren, groeiden op, speelden op het veldje, pasten op elkaar en verlieten het nest. En wij, alle ouders van het Hofje, genoten van ons mooie woonplekje.
Annelies en Paul verhuisden uiteindelijk, via Breda, naar de buitenring van ons Hofje.
Wij verhuisden in 2009 naar een ecologische woonwijk in Almere-Buiten.
Paul kwam ook bij mijn loopgroep, we startten toen met het eerste "Dejeuner sur l 'Herbe" op het gras bij het Weerwater. Eerst rennen om het Weerwater en dan eten en drinken, en dat doet de Groep nog steeds!
Toen ik stopte met training geven nam Paul het gelukkig over. Met Carla op woensdagavond zetten zij de trainingen voort.
Mede dankzij zijn tomeloze inzet werd de loopgroep een vriendengroep, mensen die elkaar wekelijks ontmoeten voor een training, een wandeling, bridgen, golfen of eten en drinken. Wij hebben nog met een groepje jazz-liefhebbers het prachtige jazz-festival in Marciac bezocht.
Met Jos en Jaap tennisten we in Centerpoint. Paul had een verwoestende forehand en een machtige service. Altijd reuze gezellig.
Toen ik een zaak was begonnen, kwam hij regelmatig, samen met Henk en Nicolaas, een kop koffie halen om even bij te kletsen.
Een vol en rijk leven is omgevlogen en plotseling wreed gestopt.
Wij wensen Ellen en Loes, familie en vrienden veel sterkte toe in deze verdrietige periode.
Arend Jan en Madelon Dooijes