Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Pleun,
Je bent niet meer daar waar je was,
maar overal waar wij zijn.
Ageeth

Nog altijd in mijn gedachten 💖

Liefs Marianne

Vandaag weer veel aan je gedacht. Alweer een jaar voorbij. Inmiddels 6 jaar liefje. Je blijft altijd in mijn gedachten!
Love you.,
Marianne

Het is vandaag 5 jaar geleden dat je er niet meer bent. Hoe snel kunnen de jaren evengoed voorbij gaan. Er is geen dag dat ik niet aan je denk. Zo vaak dat ik denk, oh Pleun had dit moeten weten of moeten meemaken. Het verdriet zal altijd blijven. Ik kan nu wel zonder te huilen over je praten maar dit heeft lang geduurd. Nu ik dit schrijf, komen toch de tranen. Lieverd ik mis je ontzettend. Je blijft altijd een deel van mijn leven. Ik hoop dat je daar boven gelukkig bent. Vergeet nooit dat ik van je hou!!

Dikke kus Marianne

Alweer staan de feestdagen voor de deur, papa en mama komen op Kerstavond hier eten, het zal heel gezellig zijn maar wat missen zij jou toch erg!!! Ach als je ze eens kon zien, het verdriet nog zo intens! Toch ben je er nog steeds bij, we praten veel over je, halen herinneringen op, we lachen , soms met tranen maar met veel liefde voor alles wat wij hebben meegemaakt. Wij twee hebben and onze ups and downs gehad maar als je er nog was hadden wij daar nu alweer om moeten lachen!! Zo gaat dat met zussen. Ik mis je , het leven gaat door zolang het duurt , misschien zien wij elkaar "up there "ooit , wie weet! veel liefs Pleuntje ⭐️

Lieve Pleun,

Alweer het derde jaar dat we kerst vieren zonder jou. De tijd gaat door maar ik mis je nog iedere dag. Vooral deze dagen ben je vaak in mijn gedachten en veeg ik een traan weg. Lieverd ik zal je nooit vergeten.

Hou van je.
Dikke kus van mij voor jou!

Als een electrische schok ging het bericht van het overlijden van Paulien door me heen. Nu al weer 2 jaar geleden maar voor mij is vandaag de dag dat ik dit trieste nieuws te horen kreeg. Ach, lieve Paulien, het leven is voor jou veel te vroeg geeindigd.
Het leven waar jij altijd zo'n plezier in had. De jaren die wij samen hebben mogen doorbrengen in Amerika en waar jij en ik, samen met Henk vd Gaag, het bestuur vormden van de "Hook of Holland", de Personeelsvereniging van de expat militairen.
Wat hebben we gelachen. Je vrolijkheid werkte altijd aanstekelijk. Als lid van de rikclub was je een graag geziene gast.
Ook aan je aanwezigheid op mijn 50e verjaardag in Madrid bewaar ik lieve herinneringen en mooie foto's.
Wat spijt het me dat de laatste jaren het contact verwaterd is. Het leven gaat zoals het gaat en je denkt soms, ach dat komt over een paar maanden wel......maar die paar maanden kunnen vaak te laat zijn.
Ik hoop dat de tijd het verdriet dat Rogier, Wouter en je ouders hebben moeten doormaken door jou te verliezen, het leed zal verzachten. Maar vergeten zullen ze je nooit.
Je was een fantastische vrouw en je wordt heel erg gemist.
lieve groeten,
Ietje en Kees de Moel.

De tijd schrijdt voort. Maar de gezellig dingen met jou zijn gestopt.
En het werd stil op 8 februari 2014 en het blijft stil......

Lieve Paulien, ik denk nog zo vaak aan jou, ik mis je nog steeds, je vrolijke lach een lief woord, je medeleven, je was een echte mensenmens xxx