Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hallo moosie,

Alweer een jaar voorbij. Een jaar waar ook weer veel in is gebeurt. Een jaar waarin ik veel heb geleerd. Een jaar waarin ook veel aan het veranderen is. In mij en om mij heen. Vorig jaar zomer ben ik wakker geschud en sindsdien ben ik nog steeds aan het leren. Afscheid en afstand nemen van wat was en geduld leren hebben om te wachten op wat komen gaat.
Afscheid nemen van ons huis en opruimen van heeeeel veel dingen. Zodat ik hierna echt naar de toekomst kan kijken. Die er heel leuk gaat uitzien. Daar ben ik van overtuigd. Ik hoop dat je daar mijn steun in wilt blijven zijn. Want in mijn hart leef je nog steeds voort.
Dag kanjer van me.

Alweer een jaar voorbij (meer zelfs).Het lijkt wel of het steeds harder gaat. Het is onvoorstelbaar dat je al 5 jaar weg bent.Het afgelopen jaar is niet altijd even gemakkelijk geweest, maar zoals al eerder gezegd: kan ik er niet al teveel over in ziten. Het komt wel weer goed. Het contact dat ik vorig jaar had is (gelukkig) verder niets geworden. Kon niet aan jou tippen, dus dan liever alleen met de herinneringen aan jou.Ben wel heel blij dat ik mijn doel heb gevonden als begeleider  van vakanties voor mensen met een beperking. Dat heeft mij het afgelopen jaar heel erg geholpen. En ook dit jaar ga ik weer meerdere keren. Ben net terug van de 1e reis. Heb daar iemand ontmoet waarbij ik veel meer herkenning heb. Dus ik ga hopen dat hier een leuke vriendschap uit voort mag komen.Ik hoop dat je me daar in kunt leiden. Ik hoop ook dat de mist die op ons pad hing is opgelost.

Hallo lieverd,ongelooflijk dat het nu alweer 4 jaar is.Zit al dagen met het liedje 'ja uit het oog, niet uit het hart' in mijn hoofd. De tekst slaat niet helemaal op ons, maar het gaat ook alleen om de titel.Ook hoor ik weer vaak het lied van Jan Smit: 'ik zie je naam in de sterren'. Dan mis ik je het meest. Ook in huis. Ik kan het nog steeds niet voor elkaar krijgen de boel op orde te brengen en te houden.Maar komt tijd komt raad. Ik maak me er niet druk om. Anderen meer dan ik.Heb wel het gevoel dat ik vooruit ga. Heb de afgelopen maanden heftige beslissingen genomen en het roer omgegooid qua werk en inkomen. Ben nu eigen baas. Maar omdat ik alleen voor mezelf hoef te zorgen, maak ik me daar niet zo druk om als in de tijd van de rijschool.Ik dacht pasgeleden dat ik een persoon ging leren kennen, waarmee zoveel overeenkomsten waren. Maar helaas ben z'n nummer kwijt en hij belt niet meer. Want iemand om mee te blijven praten over jou en ons leven, zou ik heel fijn vinden. Vooral omdat hij iets soortgelijks had meegemaakt.Maar ook dat komt wel goed. Zoiets moet op je pad komen, daar kun je slecht naar zoeken. En als dat niet gebeurd is ook geen probleem. Kan me tegenwoordig aardig vermaken. En hou gewoon hele gesprekken met jou. Helaas kan ik niet meer leren van jouw mening. Dat was altijd zo'n goed klankbord. Maar word wel sterker in m'n eigen beslissingen nemen.Dag lieve schat, mijn allessie en dat zul je altijd blijven. 

Hoi lieverd,

De afgelopen 2 maanden is er weer het nodige gebeurt, leuk en minder leuk.
Leuk was de reis die ik heb gemaakt met Lia Krap. Naar Zwitserland verschillende dagen in verschillende beroemde treinen gereden. Jou erg gemist, maar me getroost met de gedachte dat je zo'n oudenvandagen reisje niks zou vinden.
Minder leuk dat ik begin juli weer met hartklachten opgenomen ben geweest. En later weer gekatheteriseerd. Gelukkig geen ernstige dingen. En de stents van oktober zitten nog goed. Daarna een behoorlijke dip gehad. Wilde eigenlijk liever naar jou toe. Maar dat zit er dus nog niet in. Nu gaat het wel weer. Zondag een bbq van je werk. Daar heb ik nog steeds hele leuke en lieve contacen.
Wat ik me eigenlijk afvraag: komen dieren na hun dood ook 'boven'? Heb je ze daar weer om je heen? Je hebt dan wel kans dat binnenkort Lucky ook komt. Die loopt op z'n laatste benen. Net als je denkt: zo kan het niet langer, gaat het weer wat beter. Ik wil hem ook nog niet missen, maar ook daar is niets aan te doen.
Dag lieverd, ik denk elke dag aan je, mis je vreselijk.

Hallo lieverd,
Precies op dit tijdstip 2 jaar geleden kreeg ik in het ziekenhuis in Oostenrijk te horen dat je er niet meer was, dat ze je niet hadden kunnen redden. Al is de datum pas a.s. zaterdag, Donderdag om 12.15 uur is voor mij toch het tijdstip. Het doet zo zeer. Ik mis je zo.

Hoi lieverd,
Het is een hele tijd geleden dat ik hier ben geweest. Heb het waarschijnlijk een tijd uit mijn geheugen geblokkeerd. Toevallig sprak ik Ineke er afgelopen weekend over en heb nu toch je weer even opgezocht.
Het is nu bijna 22 maanden geleden dat je overleed. Voor mij eeuwig maar ook heel kort. Alsof het 22 uur pas is. Soms gaat het goed soms gaat het minder. Ik zie je wel regelmatig als ster. De helderste ster.
Ik droom nu gelukkig langzamerhand weer wat beter over je. Een hele tijd was het alleen maar boos, weglopen, uit elkaar gaan enz. Afgelopen nacht was je voor de eerste keer weer terug op een lieve manier. Ik hoop dat het nu zo blijft. Alhoewel ik er nu wel behoorlijk emotioneel van ben.
Dag lieverd. Ik hoop dat ik nu weer wat vaker langskom.
Ans

Peter
het heeft lang geduurd voor ik wat bij jou kon schrijven.
Ik mis je nog steeds mijn broer waar ik me verhaal kwijt kon.
Er is zoveel gebeurd na die tijd en ben nu al me broers kwijt.
Een paar zijn er nog wel maar niet voor mij.
Maar ik geniet erg van de mooie dingen die ik nu heb, een lieve man een schat van een kleindochter.
veel liefs
Ineke

We zullen Peter nooit vergeten.
En we denken aan je Ans.

Dikke knuffel

thks.

Weet niks te zeggen,maar je weet dat zegt niks.Kus.