Lieve Piet, het blijft raar dat je er niet meer bent...

Wat ik ga missen; je humor! Standaard als ik belde vroeger "Marielle? Die ken ik niet" of als klein meisje stond ik met bierdopjes in mijn handen en dan gaf je er een klap op en kon ik ze gaan zoeken.

Toen ik 10 was werd jouw grote trots geboren, daarom een foto van haar met mij♥️

Liefs je nichtje

Ik heb Piet leren kennen op mijn vorige werk bij Lucite.

De man met de grote snor.

Ik moest erg aan hem wennen als jonge man.

Hij was altijd erg direct en ik wis dan niet of hij het meende of dat hij een geintje maakte.

Ik had al snel door dat het een geintje was en dat hij wel van een grapje hield.

Ik heb hem prive langer mee gemaakt dan op me werk.

Gezien het ziekte beeld wat ik heb er varen met mijn moeder met kanker en helaas heb moeten verliezen raakte de ziekte bij Piet me erg.

Buiten een goede oud collega zag ik hem meer als een goede kennis.

De man met de snor altijd vol humor, met een lach en grap.

Die graag speelde met ze luchtbuks.

Was altijd gezellig om bij jullie beide een bakkie te doen.

Ook als ik niet voor de computer kwam die Piet bij me gekocht had.

Of juist de gesprekken over ze ziekte en behandelingen.

Piet was altijd vol humor en een glim lach.

Dit zijn allemaal mooie herinneringen die ik met Piet hebt.

En ik heb heel veel respect voor jou Tineke!

Hoe jij je man hier in heb gesteund en door heen hebt gesleept.

Jullie zijn samen een mooi voorbeeld van In voor- en tegenspoed, tot de dood ons scheidt.



Mag hij nu in vrede rusten na ze lange strijd tegen deze nare ziekte.



Veel liefs Paul en Samantha.

In mijn gedachten zie je er nog zo uit....