Beste allemaal.
Ik wens jullie sterkte vandaag.
Bij het afscheid van jullie dierbare Piet.
Ik denk aan jullie en steek een kaarsje aan.
Heel veel liefs Tamara

Lieve familie, graag deel ik mijn dierbare herinneringen aan Piet met jullie. Ik leerde Piet kennen tijdens de buitentraining van de Keiski, waar ik na mijn verhuizing naar Amersfoort meteen lid van ben geworden. Al snel zaten Piet en ik in het bestuur van de Keiski. Piet beheerde de penningen en ik organiseerde de skireizen, waarbij Piet jarenlang de meest enthousiaste en trouwe deelnemer was. Samen met Frank had Piet niet voor de eerste keer in een mum van tijd de financiën op orde, wat voor de club een zege was. Mijn mooiste herinnering is Piet's bijdrage aan de organisatie van een 5-daags internationaal schoolpsychologencongres in Utrecht in 2008. Geheel op zijn eigen wijze heeft hij als penningmeester voor de voor hem onbekende vereniging dit congres tot een financieel succes gemaakt. Deelnemers die geen lid bleken te zijn werden heel vriendelijk door Piet doorverwezen naar het secretariaat. De vereniging heeft nog nooit zo'grote aanwas aan nieuwe leden gehad. De Keiski had bij Piet een bijzondere plek in zijn hart. Geen ledenvergadering sloeg hij over. De laatste jaren hebben wij samen op de Treek getraind om de conditie op peil te houden. Op het laatst raakten wij vaak achterop, maar dat was voor de groep geen probleem. Van de laatste wandelbijaankomst in november heeft Piet genoten. Hij begreep zelf ook dat dit weleens de laatste keer zou kunnen zijn. Het einde komt altijd onverwacht. Belangrijk is om dit zorgvuldig voor te bereiden. Ik ben blij dat mijn lieve Albert hem daarbij tot steun is geweest. Wij zullen Piet heel erg missen. Een bijzonder en integer mens is heengegaan. Met liefde en respect zal hij in het hart van velen voortleven. Lieve groet, Ellen Mackaay

Lang niet gedacht aan Oom Piet, Tante Nel en de rest van de familie. We groeien op en worden ouder, het contact verwaterd. Hoort bij het leven, helaas. Bij het weg vallen van Piet denk ik met warme gevoelens terug aan vroeger. De familie bezoekjes thuis bij Piet en Nel, de bezoekjes in Leimuiden. Dan denk ik ook terug aan de getoonde liefde en aandacht toen mijn moeder aan haar laatste fase begon. Dankbaar voor alle fijne herinneringen. Sterkte met het nu en wat nog komt.

Piet heb ik in de zeventiger jaren bij SVH volleybal leren kennen, hij woonde met Nel in de Kloosterlaan en ik woonde met mijn toenmalige (overleden) vrouw Henny op de Zevenhuizerstraat in Hoogland. We hebben samen vaak gevolleybald en ook jaarfeestjes van onze (oudere)teams georganiseerd ( o.a. bowling avondjes).
Piet was een fijn mens en een aimabele man die altijd voor ieder belangstelling had. Nel en Piet hadden net als ik dezelfde hond (een Drentsche Patrijs) doch die is helaas toen wegens een hersenziekte vroegtijdig ingeslapen.
Na ziekte en later overlijden van mijn Henny, ben ik gestopt met volleybal in Hoogland en ben ik helaas het contact verloren met Piet ook al door mijn verhuizing naar elders.
Hij blijft in mijn herinnering als een fijne teamgenoot en goede vriend. Voor het laatst hebben we elkaar ontmoet en gesproken bij het afscheid van Jan Witlam , ook onze volleybal vriend en toen hebben we elkaar gezegd dat dit wel de laatste keer zou zijn.
Piet rust zacht, je hebt genoeg gestreden de afgelopen jaartjes !
Nel en alle kinderen wens ik erg veel sterkte, natuurlijk ook namens mijn tegenwoordige vrouw Roos, om het verlies te kunnen dragen. Koester de fijne gedachten die jullie aan Piet hebben, dat kan een beetje verlichting geven.
Henk van Dijk, 't Schoman 56 7275 AZ Gelselaar

Lieve Nel en kinderen. Wij kennen de familie al heel lang. De ene keer wat intensiever contact dan de andere keer, maar bij Piet straalde de levenslust er af.
Ik ben blij met het contact met Piet de laatste weken van zijn leven. Er werden nog fijne gesprekken gevoerd en we konden hem nog verwennen. We gaan een fijn mens missen