In 1970 leerde ik Piet kennen. Met 3 andere collega's werden we in augustus leraar aan het Hazenkampcollege. Samen met enkele andere collega's die voor ons of kort na ons benoemd werden, vormden we het fundament van een sterk groeiende school. Piet was een aantal jaren decaan en begeleidde met een warm hart veel leerlingen bij hun beroepskeuze. Samen met Piet heb ik veel examenklassen gehad en in de zeventiger jaren in onze jonge tijd talloze examenfeesten bezocht en menig glas met hem gedronken. Samen met Piet in de organisatie van de introductiedagen in Stevensbeek mocht ik in de late uurtjes van zijn prachtige stem genieten in schitterende songs. Tijdens een schoolstaking van leerlingen voor een beter gebouw hebben we leerlingen ondersteund. Later, in de tachtiger jaren, zaten leerlingen in het 1. uur wel eens op Piet te wachten. Als directielid mocht ik hem daarop aanspreken maar door zijn ontwapenende antwoorden kon ik echt niet boos worden. Met twee andere collega's zijn we in de Paasweek op retraite geweest in de abdij van Oosterhout. Piet had daar een groot aandeel in onze nachtelijke gesprekken over onderwijs en andere vraagstukken des levens. Ondanks zijn tekortkomingen, die wij allemaal hebben, was hij een collega naar mijn hart.
Marja, en de kinderen van Piet van harte gecondoleerd.
Riet en Cor Bakker
