Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Nu ik 66 jaar oud ben, komen de positieve herinneringen aan de massages met bijbehorende gesprekken die ik had van Pieter Langedijk komen ineens weer in me op. Ik ontdekte al eerder onverwachts via internet dat hij niet meer op Aarde was en voelde toen een schok in mij. Als tiener op de middelbare school las ik zijn boeken al zonder te beseffen welke waarde ze voor mij hadden. Dat besef heb ik nu pas. Hij was de enige persoon in mijn leven die mij vroeg of mijn moeder een arrogante vrouw was, waarop ik eerlijk “ja” antwoordde, wat een substantiële aanwijzing bleek te zijn. In 2018 bleek namelijk dat ze gaslighting had gebruikt, zonder dat iemand het meteen merkte, waardoor ik nu voor de rest van mijn leven van een zware burn-out ga herstellen. Ik ontdekte het zelf pas na haar overlijden in december 2017. Pieter Langedijk was voor mij persoonlijk één van de weinige werkelijk integere personen die mij geestelijk kon bereiken ondanks mijn zware burn-out sinds 2007. Ik herinner me nog dat hij mij buiten enthousiast gedag zwaaide als ik met mijn auto wegreed in Hilversum. Dan mis ik hem.

De regressie-sessie die ik ooit deed bij Pieter, ergens rond 1985, heeft diepe indruk op me gemaakt.
Niet alleen vanwege de ongelofelijk heldere beleving van een van mijn vorige levens. (Ik was in die vorm geen Cleopatra of andere belangrijke historische figuur uit de geschiedenis maar een eenvoudige monnik.) Het was ook de ervaring van 'totaal loskomen van mijn identiteit' waar Pieter me middels zijn ontspanningsmethode mee liet kennismaken. Dat wat Pieter me leerde en wat ik sindsdien 'de oefening' noem, doe ik nog steeds af en toe. Het is de allerbeste vakantie van de dagelijkse beslommeringen die er is.
Het is een van de meest waardevolle lessen die ik leerde en ik ben Pieter er zeer dankbaar voor. Hij was een bijzondere, zeer vriendelijke man.

Wij hadden vroeger al veel boekjes van hem in huis. En pas nu besef je hoever hij zijn tijd vooruit was. We lezen deze boekjes nog steeds met veel plezier, je kunt er nog altijd weer van leren. Bedankt voor de bijdrage aan het inzicht en de ontwikkeling van veel lezers.

Ik had deze man graag willen ontmoeten nog in levende lijve...zijn boeken hebben mij heel veel gegeven en mij opgetild.dank je wel
Anouk

Pieter, ik heb voor jou net een (digitaal) kaarsje aangestoken ter herinnering aan jou!

Tanja Bijleveld-Weijman, dochter van Albert