Pieter was een persoonlijkheid.
Hij was evenals ondergetekende een student, hij studeerde wiskunde en ik scheikunde in Leiden. We woonden in hetzelfde huis met zo'n twaalftal kamers, geen studentenhuis, want er waren ook verpleegsters en andere werkers van andere pluimages. De studenten studeerden culturele antropologie, scheikunde, wiskunde of geneeskunde.
We hadden het altijd heel gezellig, om zo tegen 11 uur s' avonds te borrelen en om een uur of 1 ging iedereen zijn eigen gang . Dan was het studeertijd.
In het weekend ging Pieter naar Vinkeveen naar Anneke. Een vriendin van Anneke was Ingrid die oppaste op de kinderen als Anneke voor haar werkzaamheden elders was. Anneke en Pieter vonden het noodzakelijk dat Ingrid en Bert (ik dus), die beiden nog vrijgezel waren, gekoppeld werden en dat lukte wonderbaarlijk.
De Oude rijn was een smal water in Leiden, er was geen afzetting met het water en de parkeerplaats was redelijk nauw. Pieter vond wonderbaarlijk dat vooruit achteruit was en reed zodoende de auto pardoes de Oude rijn in, veel bekijks en een heerlijk voorval om bij ieder feestje herhaald te worden. Veel (een stuk of 4 a 5 wiskunde studenten) kwamen vaak op bezoek bij Pieter en keuvelden dan over wiskundige problemen die alleen zij konden oplossen, andere vakgebieden waren in hun ogen dan ook decadent.
Ik heb die tijd met Pieter als een hele bijzondere tijd ervaren.