Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Quincy Kroes

24-10-200430-10-2004
      Toen gingen Mama en Papa naar het ziekenhuis moesten werd ik opgehaald door mijn oom en tante om mee naar de kermis te gaan. We werden op een gegeven moment gebeld door mijn Papa om te vertellen dat ik een zusje had gekregen, en dat het niet goed ging. We gingen toen naar huis van mijn Opa en Oma daar heb ik papa weer een keer gebeld om te vragen waarom hij zo verdrietig was en toen kreeg ik te horen dat Quincy heel ziek was ik werd zelf ook verdrietig. Ik werd verdrietig omdat ik zo graag een zusje wilde hebben waar ik mee kon spelen. Mijn Oma, Opa,Oom en Tante vroegen wat er aan de hand was toen zij ik Quincy is heel erg ziek ze schrokken er ook van. Het was eind van de middag toen werden we gebeld door Papa dat we naar het Ziekenhuis mochten komen, maar dat ik Quincy niet meer kon zien want ze was al in de ambulance naar het AMC gebracht. Mama ging daar ook zo heen. We waren uitendelijk bij het Ziekenhuis aan gekomen. Toen ik met mijn oom via de trap naar de Kraamafdeling ging vroegen waar de Mevrouw Kroes lag, toen hoorden we dat ze net in de lift gegaan was om naar de ambulance te gaan. Mijn oom tilde me op en ging als een speer naar beneden we waren net op tijd want ik Mama al in de ambulance liggen. Ik begon vreselijk te huilen en mocht in de Ambulance van de broeders en ik ging Mama knuffelen ik stond helemaal te trillen en toen vroeg een van het ambulance personeel of ik mee wilde met de ambulance ik zij ja, en mocht voor in zitten. Het was echt heel cool.Toen we daar aankwamen en de garage van het AMC in reden toen moest Mama spugen. Toen werden we naareen kamer gebracht waar Mama kwam te liggen.Even later kwam Opa met Papa en Jeroen. Er kwam er een verpleegkundige om ons te halen dat we naar Quincy mochten, ze zag er erg mooi uit. Ik ging alleen maar s'morgens naar school want s'middags was ik bij Mama en ging ik steeds naar Quincy.

      Eerste dag :Als ik ging praten tegen Quincy draaiden ze haar hoofdje naar mijn toe en reageerde op mij ze werd dan ook heel rustig. Ook mocht ik helpen om te kijken of Quincy nog eten in haar buikje had dat deden ze met een leeg spuitje en dat maakten ze vast aan de sonde en dan trokken ze het spuitje open en als er melk mee kwam dan had ze nog eten in haar maagje.

      Elke dag al ik kwam praatte ik met haar en vertelde wat ik op school had gedaan. Ik mocht ook haar luieren verschonen.

      Ik moest even uit de kamer van Mama want er kwam een verpleegkundige die iets over Quincy gingen vertellen.

      We waren heel lang bij Quincy want ze moest onder de scan omdat ze wilden kijken naar haar hersentjes en ik mocht bij Mama en Papa in het ziekenhuis slapen want morgen zou haar laatste dag zijn,want we vonden dat ze wel lang genoeg voor haar leventje had gevochten.

      Ik mocht Quincy vast houden. We gingen naar de kamer van Mama en toen mocht mama haar als eerste vast houden en daarna ik en bij Papa is ze overleden toen mocht ik haar wassen en aan kleden.

      Toen ze aangekleed was heb ik nog een hele poos met haar op schoot gezeten. Maar ja we moesten naar huis en Quincy* werd in een bedje gelegd totdat Martijn (uitvaartondernemer) haar kwam ophalen om haar naar Lelystad te brengen.

      Quincy* is gecremeerd en we hebben haar urn thuis staan op de kast. Zo is ze altijd dicht bij ons en hoort ze bij ons gezin.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 6   |   niet OK
        bedankt mama
        en ja ik doe dit allen maar omdat ik het me erg dwars zit

        dyantha -
        26 januari 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 5   |   niet OK
        Wat heb jij dit mooi gedaan voor je zusje.

        Anoniem -
        26 januari 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 4   |   niet OK
        Lieve Dyantha,

        Wat heb jij een mooi plaatje voor jouw zusje gemaakt zeg!
        Ik weet zeker, dat Quincy* heel trots is op haar grote zus!

        Nicole - Made
        26 januari 2009

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 3   |   niet OK
        Lieve Dyantha,
        Mama vind het heel knap dat je dit gedaan heb. Ter nagedachtenis aan je zusje Quincy* die je zo vreselijk mist.
        Ik ben zo trots op je.
        Dikke knuffel

        Mama -
        26 januari 2009

        Deel deze pagina:

      • Mooiste herinnering
        reactie 1   |   niet OK
        Ik heb hele leuke herrinneringen aan mijn zusje. Ze was heel lief en als ik kwam reageerde ze altijd op mij en werd ze rustig.

        Dyantha - Lelystad
        25 januari 2009

        Deel deze pagina:

      • Gedicht of lied
        reactie 2   |   niet OK
        Dit liedje heb ik voor Quincy* gezongen.

        Het egeltje zoekt naar een plek om te slapen.
        Want nu het winter wordt,
        wordt het te koud.
        Misschien is er ergens een hoopje van bladeren ,
        of ligt er ergens een stapeltje hout.
        Toe maar klein egeltje kruip er maar onder ,
        straks als je slaapt is de winter voorbij.
        En als je dan wakker, dan zie het wonder.
        Is het weer lente voor jou en voor mij.

        Van je zus.

        Dyantha - Lelystad
        25 januari 2009

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.