Er gaat geen dag voorbij dat ik even hier kijk of er iemand iets heeft geschreven. Niets is minder waar... De reacties blijven uit. Dat is jammer, zeker als je weet dat de nabestaanden steun en kracht halen uit de geschreven stukjes, in het speciaal Rick. Ik zal liegen als ik zeg dat er geen dag voorbij gaat zonder dat ik aan René denk, maar de dagen dat hij wel in mijn gedachten is zijn nog altijd in de meerderheid. Als ik hier kijk of er nog reacties bijgekomen zijn, als ik naar z'n bidprentje kijk, als ik in ons systeem z'n naam tegenkom, dat zijn de momenten dat ik geconfronteerd wordt met het feit dat hij er niet meer is. Dan denk ik terug aan de fijne collega die hij was. Het zal langzaamaan wat slijten, maar wennen zal het nooit. Rick, als je het zoekt ben je altijd welkom bij Brus voor wat dan ook hè! Al is het alleen maar voor wat slappe klets. Ik ben m'n verhaaltje weer kwijt in wat woorden, dat voelt goed.
De groeten aan jullie allen en ondanks alles een mooie, warme decembermaand gewenst.
