Herinneren is een vorm van ontmoeten…

mama,

overleden aan een hartstilstand,
nooit ziek, en dan ineens weg uit ons midden.
mama was genezen verklaard van slokdarmkanker,
maar er werd weer wat ontdekt naast de stembanden,
mama kreeg dit te horen op 1 sept 2009.
een week later is ze er niet meer.

1 sept ben ik naar nijmegen gegaan, heb met mijn moeder gesproken over van alles en nog wat, ze stond er positief in, samen hebben we geknuffeld en gehuild, maar toen ik woensdags weer naar huis ging zei mama ik ga er voor dit klusje klaar ik ook nog wel. ik heb haar daarna elke dag gebeld om te vragen hoe ze zich voelde, en elke keer kreeg ik het antwoord ik ga er voor.

maar dan een week later de telefoon, mijn broer, wanneer ik mama nog had gesproken, ja dat was de dag ervoor, ik zou haar s'avonds gebed hebben iv met een aantal onderzoeken die plaatst hadden gevonden. dan de meest verschrikkelijke woorden die je horen kan, mama is dood. de wereld stort in. mijn moeder, onze moeder, schoonmoeder en vooral trotse oma. ze is er niet meer,

ze is nu bij mijn vader, mijn zoontje Maico* en haar eigen dochter

Overige informatie
dit is het memoriam van haar 4e kleinzoon
http://www.dodenzijnnietstil.nl/maicomtcjcaris