Mijn moeder met haar zusje,
een vastgelegd en onuitwisbaar liefdevol moment samen.
Een moment waar ik bij was en dit is een van de vele herinneringen die aan mijn tante Rianne blijft bestaan.

Om nooit te vergeten, tante Rianne ❤

Nu ’t rouw rumoer rondom jou is verstomd,
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten,
nu voel ik dat er ’n diepe stilte komt
en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten.
En telkens weer zal ik je tegenkomen,
we zeggen veel te gauw: het is voorbij.
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen,
niet wie je was en ook niet wat je zei.
Ik zal nog altijd grapjes met je maken,
we zullen samen door het stille landschap gaan.
Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken,
raak je mijn hart nog duidelijker aan.
Gedicht van Toon Hermans
Voor altijd in mijn hart, liefs je nichtje Andrea