Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Ricardo Olischlàger

26-01-200627-01-2006
      Ricardo Olischlàger

      Ricardo was een kerngezonde baby maar doordat de artsen de situatie verkeerd inschatten werdt hij dus niet via een keizerssnede geboren maar lieten ze hem via de normale weg ter wereld komen en omdat hij zo groot was en niet goed daalde heeft hij 10 min zuurtof tekort gehad en is hij daaraan overleden. mijn vrouw was 34 weken zwanger zag uit alsof ze een drieling droeg.Ricardo was 54 cm groot en 4,3 kg zwaar,zijn zusje was bij de bevalling 4,05 kg zwaar en 51 cm groot en geboren via een keizerssnede.wij hadden aangegeven dat wij ook een keizerssnede wilde bij Ricardo maar ze gaven daaraan niet toe,later zeiden ze als ze een keizerssnede gedaan hadden dan hadden we nu een kerngezonde jongen gehad.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 6   |   niet OK
        vreselijk ik wil jullie heel veel sterkte wensen met dit enorme verdriet ik begrijp die artsen niet hoor hoe hebben ze zo stom kunnen wezen ongelofelijk ik ben zo boos als ik dit lees echt arme kleine schat wat vrselijk voor jullie en jullie kleine meid om dit te moten memaken door een dombo die niet goed heeft geleerd ofzo en met de hakken over de sloot is geslaagd zeker .arts pufffffffffff
        lieve kleine ricardo ik zal een kaarsje voor je opsteken lieverd en echt ik wou dat ik kon toveren had ik het gedaan let goed op je papa mamam en je zus je zit al in mijn hart

        ingrid -
        9 februari 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 7   |   niet OK
        ja dat zijn dingen die nog steeds ni door komen bij een arts niks is zo zuiver als de gevoelens van een moeder die voelt wat er mis of juist niet mis is met het kind kunne ze wel zegegn wij hebben de wijsheid maar blijkt maar weer moeder instinkd werkt perfekt had ik ook bij mijn dochter ik had idee loop met dood kind te dragen toen ikdat 1ste x zij zeggen ze dat is ni zo maar 2 dagen later was ik er weer en toen moest ze met spoed er uit omdat het met haar ni goed ging dus had ik toch gelijk moets overgens pas 1 week later kome maar voelde voor mij ni goed dus ging eerder ja moederinstinkt moete ze wat mij betreft vaker bij stil staan had jij nu je kind nog gehad weet wat het is mijn zoon staat hier ook in memoria sterkte voor julie dit blijft pijn doen kind verliezen wat ni hoefde mijn zoon is in april al 15 jaar dood maar nog elke dag in mijn hoofd en hart
        dus strekte in deze moeilijke tyd
        astrid moeder van quincent

        astrid -
        9 februari 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1   |   niet OK
        wat een mooi jongetej ik leef met jullie mee heel veel sterkte schandalig hoor dat ze niet luisteren naar de ouders(hun weten het zogenaamd beter)

        -
        8 februari 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 2   |   niet OK
        lieve mensen ik leef ontzettend met jullie mee
        ik wens jullie heel veel sterkte met dit grote VERLIES
        mama van jesse* schniermanni

        mariska - breda
        8 februari 2006

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 3   |   niet OK
        beste ouders en zusje van Ricardo,
        ik leef met jullie mee,ook al ken ik jullie niet. mijn broertje van 4 jaar is overleden in juni 2005 het is verschrikkelijk als je zoiets over komt de eerste paar dagen denk je t is een droom en denk je ach hij komt zo weer binnen lopen en elke morgen als je wakker wordt hoop je dat t een grote droom is maar nee het is waar en dat heb ik nu nog steeds over paar maanden is het een jaar geleden en ik herinner t nog als de dag van gister en je denkt dat t misschien minder gaat worden maar t wordt erger elke dag mis ik hem steeds meer mijn ouders en me broers ook ,je leest het in kranten je ziet het op tv en je denkt ach t overkomt ons niet maar zo zie je maar weer t kan iedereen overkomen maar mijn broertje is verdronken ja ook weer niet echt maar in het natuur water stond een groot houten speel schip en daar is hij waarschijnlijk bewusteloos op gevallen en toen in t water terecht gekomen en even later heeft een jongentje hem gevonden mijn ouders hebben 1 seconden niet gekeken en weg was hij overal gezocht maar ze konden hem niet vinden maar in ieder geval heeft hij t niet mee gemaakt toen hij in het water terecht kwam want hij had ook geen water in zn longentjes want als hij t wel mee gemaakt had dan ja wat zou hij dan gedacht hebben op die laatste minuten en daar denk ik vaak aan , en normaal vind je t leuk om jong te zijn (ik ben 19 jaar) maar nu denk ik er anders over wil heel snel oud worden het is zo moeilijk om hier mee te leven en accepteren dat zal ik nooit. mijn broertje staat ook op deze site en als u de behoefte heb om te kijken moet u onder de letter R zoeken en dan pagina 8 zijn naam is nuccio den riet. ik wens jullie veel sterkte en kracht toe om dit intense verdriet proberen te verwerken ook al is het moeilijk maar op een dag dan komt er weer een gemeende lach op jullie gezicht. groetjes jamila iemand die met jullie mee leeft.en ik steek nog even een kaarsje voor hem aan

        JAMILA -
        8 februari 2006

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.