beste ouders en zusje van Ricardo,
ik leef met jullie mee,ook al ken ik jullie niet. mijn broertje van 4 jaar is overleden in juni 2005 het is verschrikkelijk als je zoiets over komt de eerste paar dagen denk je t is een droom en denk je ach hij komt zo weer binnen lopen en elke morgen als je wakker wordt hoop je dat t een grote droom is maar nee het is waar en dat heb ik nu nog steeds over paar maanden is het een jaar geleden en ik herinner t nog als de dag van gister en je denkt dat t misschien minder gaat worden maar t wordt erger elke dag mis ik hem steeds meer mijn ouders en me broers ook ,je leest het in kranten je ziet het op tv en je denkt ach t overkomt ons niet maar zo zie je maar weer t kan iedereen overkomen maar mijn broertje is verdronken ja ook weer niet echt maar in het natuur water stond een groot houten speel schip en daar is hij waarschijnlijk bewusteloos op gevallen en toen in t water terecht gekomen en even later heeft een jongentje hem gevonden mijn ouders hebben 1 seconden niet gekeken en weg was hij overal gezocht maar ze konden hem niet vinden maar in ieder geval heeft hij t niet mee gemaakt toen hij in het water terecht kwam want hij had ook geen water in zn longentjes want als hij t wel mee gemaakt had dan ja wat zou hij dan gedacht hebben op die laatste minuten en daar denk ik vaak aan , en normaal vind je t leuk om jong te zijn (ik ben 19 jaar) maar nu denk ik er anders over wil heel snel oud worden het is zo moeilijk om hier mee te leven en accepteren dat zal ik nooit. mijn broertje staat ook op deze site en als u de behoefte heb om te kijken moet u onder de letter R zoeken en dan pagina 8 zijn naam is nuccio den riet. ik wens jullie veel sterkte en kracht toe om dit intense verdriet proberen te verwerken ook al is het moeilijk maar op een dag dan komt er weer een gemeende lach op jullie gezicht. groetjes jamila iemand die met jullie mee leeft.en ik steek nog even een kaarsje voor hem aan