Rie van Loenen-van der Voort werd geboren in Amsterdam op 12 februari 1933. Ze had een relatie met Han van Loenen. Rie en Han trouwden op 13 mei 1954. De laatste woonplaats van Rie was Enkhuizen.

Rie werd geboren op 12 februari 1933 in de Bickerstraat in Amsterdam. Zij was de dochter van Sien en Piet van der Voort. Later verhuisde het gezin naar Amsterdam Noord.
Na zeven jaar in augustus 1940 kwam er een zusje bij: Fien en in 1946 kreeg zij een broer: Carel.
Rie had een hekel aan school en zodra het kon, ging ze werken. Ze vond het heerlijk om huishoudelijke taken uit te voeren, deed niets liever dan wassen, soppen, strijken, poetsen etc. dus het is niet gek dat ze in de huishouding ging werken.
De grote liefde van Rie was Han van Loenen met wie zij in 1954 trouwde. Samen kregen ze drie kinderen: Marijke, Wilma en Peter. Ook na de geboorte van deze drie kinderen bleef Rie met veel plezier huishoudelijke taken uitvoeren. Als de mussen dood uit de bomen vielen, stond zij vol ijver de keuken te soppen. Niet alleen thuis maar ook bij de werkhuisjes die ze had.
Toen de werkhuisjes weg vielen – en daarmee dus ook een stukje inkomen – ging zij aan de slag bij stomerij Palthe waar zij zorgde dat de winkel spik en span was. Hier ontmoette zij Tiny Lossie met wie zij tot het einde toe bevriend was. Toen de stomerij uit Amsterdam Noord verdween, ging Rie op zoek naar een andere baan. Dochter Wilma werkte in bejaardentehuis Het Schouw en ook Rie kon daar een baan vinden. Drie keer raden wat ze daar ging doen… Eerst een paar jaar in de huishouding, soms helpen in het winkeltje en later stond ze bijna alle dagen in de wasserij van Het Schouw. Wat was ze in haar element tussen die enorme wasmachines en de hele dag strijken. Ze genoot met volle teugen. In de linnenkamer werkte Florian met wie ze snel dik bevriend raakte en ook deze vriendschap heeft tot het einde toe stand gehouden.
Helaas komt aan de werkzame jaren op gegeven moment een eind. Rie vond het verschrikkelijk dat ze min of meer verplicht in de VUT moest. Wat miste ze het werk en vooral de contacten met de collega’s met wie het bijna alle dagen dolle pret was.
Gelukkig waren er in de tussentijd een aantal kleinkinderen geboren en hadden Han en Rie een caravan in Voorthuizen staan waar ze vaak heen gingen dus waren er regelmatig logeerpartijen waarbij opa en oma van alles met de kleindochters ondernamen.
In de vakanties gingen Han en Rie graag naar Duitsland waar ze vele jaren in pension waren bij de familie Maier.
Inmiddels waren de drie kinderen met hun gezin uit Amsterdam vertrokken en wilden Han en Rie iets dichter bij hen wonen. Ze gingen op zoek en belandden in Enkhuizen waar ze op het Zwanenland tegenover Marijke kwamen te wonen. Laura en Linda vonden dat heerlijk. Die gingen na school vaak even bij opa en oma langs. Helaas overleed Han ruim een jaar nadat ze in Enkhuizen kwamen wonen en Rie bleef alleen achter. Rie, die absoluut niet tegen alleen zijn kon en het in het begin dan ook vreselijk moeilijk had, heeft zich karig door die eenzame jaren heen geslagen. Ze had een goed contact met de buren, werd lid van de wandelclub en werd bevriend met Hennie van Veen die haar mee nam naar de sjoelclub waar ze iedere donderdag samen heen gingen. Ze werd zelfs lid van een volksdans club.
Op gegeven moment kon ze haar draai in het huis op het Zwanenland niet meer vinden en ging ze op zoek naar een andere woning. Het toeval wilde dat een oud collega uit Het Schouw inmiddels een baan had in Enkhuizen als manager bij Wilgaerde. Via hem werd ze geattendeerd op een leegstaande aanleunwoning in Herfstzon waar ze vrij snel kon intrekken. Van 2009 tot 2018 heeft ze met veel plezier in Herfstzon gewoond. Helaas sloop in die jaren heel stiekem de Alzheimer binnen. Rie stopte met de clubjes en zat vaker alleen thuis. Dat dit slecht was voor haar gemoedstoestand zal een ieder snappen. Gelukkig kon zij twee dagen in de week naar de dagbesteding en daar ging ze dan ook met veel plezier naar toe. De twee dagen dagbesteding in Enkhuizen werden uitgebreid naar vier dagen in Hoogkarspel en dat was heerlijk voor haar want zelfstandig thuis wonen ging steeds moeizamer. Nadat in mei 2018 de diagnose Alzheimer was gesteld kon Rie al snel een kamer krijgen in woongroep De Drom in Overvest. Tot het einde toe is zij hier met veel liefde verzorgd. In deze laatste twee jaar ging het geheugen steeds sneller achteruit. Er waren momenten dat Rie niet meer kon genieten van de dagelijkse dingen en ook geen zin en behoefte meer had om te eten en drinken. Het is dan ook verdrietig dat nét in de periode dat ze weer wat meer plezier kreeg en weer beter ging eten en drinken, haar lichaam het opgaf. Toch zijn wij: Marijke, Peter en Wilma en uiteraard ook onze partners en kinderen, dankbaar dat zij ons en andere familieleden nog tot op het laatst herkende. DIE herinnering heeft ze mee genomen.



Op vrijdag 4 december 2020 is Rie van Loenen-van der Voort overleden. We zullen haar missen en met veel liefde aan haar blijven denken.