Mijn herinneringen gaan terug naar de jaren op de ULO in Rhenen.
Meneer Pikaart stapte op een dag het lokaal binnen, zei niets, pakte een krijtje en schreef met grote letters zijn naam op het bord. Daarmee had hij gelijk de aandacht en daarna vertelde hij wat over zichzelf.
Zwarte band judo meen ik me te herinneren?
Toen 1 van onze klasgenoten, een forse knaap, weer eens het bloed onder zijn nagels vandaan haalde met zijn brutaliteit, werd hij even door meneer Pikaart tegen de muur "gezet" Deze actie dwong groot respect af.

We gingen ook een paar dagen op kamp naar Limburg en daar heb ik zijn vrouw Ank leren kennen.
Later vroegen ze mij om oppas te worden voor Martin en later ook voor Lennart.
Lennart was nog heel klein, dus ik moest hem de fles geven. Hij verslikt zich enorm en dat vond ik zo eng, dat ik gelijk gestopt ben met oppassen. Kleine baby's de fles geven is sindsdien nooit mijn hobby geweest.....

Meneer Pikaart was onze wiskunde leraar, hij deed ontzettend zijn best om het ons bij te brengen, maar het vak meetkunde was in mijn ogen volkomen nutteloos.
Hij had een groot gevoel voor humor, maakte binnensmonds vaak snelle grapjes en dan duurde het even voor het kwartje viel.
Vele jaren later kwam ik hem regelmatig tegen toen hij op het CLV les gaf. Onze dochter kreeg Frans van hem en hij zag een gelijkenis: ook zij zat veel te dromen en naar buiten te kijken, "net als haar moeder".
De scheiding van Ank viel hem zwaar vertelde hij me eens en ik ben blij om te lezen dat hij nieuw geluk heeft gevonden.
Ik vond hem een lieve man en ik bewaar warme herinneringen aan hem (en aan Ank.)
Iedereen die nu verdriet heeft om zijn dood wens ik veel sterkte om met dit verlies om te gaan.
Tjitske Bos-Ellens

Bedanktcdat ik u heb leren kennen ! Verademing als leraar. Soms was t toepassen van een houdgreep nodig. Echt tof. Rust zacht, meneer Pikaart. (Patrick Sauselé leerling CLV 70-er jaren).

Lieve Ries,
Ik zei altijd Meneer Pikaart!
Heb je leren kennen als mijn leraar Frans!!!
Het leukste vond ik de Franse liedjes! Humor had je zeker en tegen de meisjes nooit streng!
Toen natuurlijk jaren uit het oog verloren!
Toen in eens samen met mijn nichtje!gelukkig heb ik je nog mogen ontmoeten en je viel me behoorlijk mee hahaha!!!! Heel gezellig!!
Mijn nichtje moet nu zonder jou verder! Dat vind ik heel naar want jullie waren een geweldig stel samen met al die lieve kinderen en kleinkinderen!
Ik ga proberen er voor haar te zijn!!! Heb haar ook te lang moeten missen!!!!
Till we’l meet again!! Liefs en een dikke 😘
Yvonne, kinderen, kleinkinderen en familie heel veel sterkte 💋

Oom Ries,
Ik heb ontelbare herinneringen aan de vakanties en logeerpartijen die onze beider gezinnen samen hebben doorgebracht. Ik kan me nog goed herinneren dat je een keer gebukt stond met je rug naar me toe en dat ik “papa” tegen je zei. Toen je je omdraaide schaamde ik me dood. Voor jou en mijn vader was dit al zo lang "gewoon", dat er op je gezicht een grote glimlach stond. Het is bijzonder om te zien hoe hecht jullie altijd zijn geweest. De ontelbare telefoontjes die jullie voerden, waarbij wij wel eens moesten lachen om wat jullie nu weer bijna gekocht hadden of hoe er tegen elkaar op geboden werd over prestaties. Jammer dat we ze nooit opgenomen hebben 😉.
Ik herinner me van vroeger een humoristische en sterke oom (volgens mij mochten we aan je arm hangen), die ook wel erg streng kon zijn. Op je afscheid ontdekte ik dat er de afgelopen decennia een mildere versie van die oom ontstaan is. Het was een warm ontvangst door onder andere Yvonne, Martin, Lennart en Jelle. Ik voelde me enorm welkom en ben ontzettend blij dat ik bij dit afscheid geweest ben. Wat mooi om de liefde te voelen die jij en Yvonne samen gedeeld hebben. Het besef dat de band tussen jou en Piet hier op aarde na bijna 80 jaar verbroken is was moeilijk. Er zal in Heerenveen nog lang tegen je gesproken worden, dat weet ik zeker.
Dank dat ik bij deze mooie ochtend mocht zijn.
Lieve groet,
Arlette

Het is wel heeeel lang geleden dat ik franse les heb gehad van meneer Pikaart. Mee zingen met zijn franse chansons in de poging om ons, de vreselijke pubers, wat franse woorden te leren. Ben nu 64 jaar oud en hem nooit vergeten. Samen met oude school vriendin Marcelle Colijn-Aarden halen we gedurig herinneringen op aan onze schooltijd en dus ook aan hem. Ik wil jullie veel sterke wensen in deze nare tijden. Maar weet dat hij voor menige mensen een levenslange indruk heeft achter gelaten. Gecondoleerd met jullie verlies.
Hanneke Hazeleger

Lieve Yvonne en een ieder die Ries liefhad,
Verdrietig ben ik om te lezen dat Ries is overleden. Ries was jaren geleden mijn docent Frans op het CLV en later kwam hij samen met Yvonne in de straat wonen waar ik ook woonde. Als docent kon hij streng zijn maar daarbij had hij ook enorm veel humor en straalde hij altijd positieve energie uit. Als we elkaar tegenkwamen op straat, was hij altijd belangstellend en konden we praten over onze gemeenschappelijke passie: La douce France en de prachtige taal Frans. Je stralende lach en de liefde die je uitstraalde voor jouw Yvonne zal ik nooit vergeten.
Heel veel sterkte voor Yvonne en iedereen die Ries liefhad.
*Adieu lieve Ries*
Warme groet,
Ellen van de Sande

Een kleine passage uit *Les Feuilles Mortes* van Yves Montand:
Mais la vie sépare ceux qui s'aiment
Tout doucement, sans faire de bruit
Et la mer efface sur le sable
Les pas des amants désunis

Dag Yvonne en familie,
We leven nauw met jullie mee na het overlijden van Ries. Een vreselijk groot verlies voor jou, Yvonne, en jullie allemaal. Voor ons betekent het een verlies van een fijne, aardige buurman. De hulpvaardigheid van Ries, de gesprekjes in de tuin, we zullen het missen maar zullen in onze herinnering blijven.
We wensen jullie de komende tijd veel sterkte om dit verlies van Ries een plaats te geven.
Warme groeten,
Jiao, Yang-Fen, Tiny en Jos

Pappa,

in de aanloop naar dit einde zijn we veel bij elkaar geweest en hebben we kunnen genieten van elkaars aanwezigheid, wat grappen en de normale dingen. Dat was heel waardevol, ook om het verdriet samen te kunnen delen. Ik vond het zo knap dat je nooit klaagde en dat je bleef genieten van jouw lichtpunten in je dagelijkse leven.

Ik wil vooral aan je blijven denken hoe het was voor dat je strijd begon. Hoe je altijd voor ons klaarstond, hoe je van onze kinderen genoot, hoe trots je was op je (bonus)kinderen en je kleinkinderen , hoe je op jouw manier ons hebt gedragen, hoe enorm je hebt kunnen houden van alle mensen om je heen en hoe jij en Yvonne een prachtige gelijkwaardige relatie hebben gehad en de kinderschare zachtjes aan elkaar hebt laten wennen tot er sterke banden ontstonden.
Als kind heb ik je ervaren als een onstuitbare kracht waar ik altijd op kon leunen en die veilig was, die streng en hard kon zijn maar ook vrolijk, humor had en kon lachen om zichzelf. Zo'n mooi voorbeeld, dat heb je ik wel eens verteld en dat kon je geloof ik wel horen maar of je het ook van binnen voelde dat hoop ik maar. Het was wellicht makkelijker voor je geweest als jij zelf ook zo'n vaderfiguur had gehad, ik had het je van harte gegund.
Je bent nu weg, maar in me leef je voort, in ontelbare herinneringen, gewoontes die ik van je overnam dingen waar ik spontaan van in de lach schiet of juist ff moet sjimpen.
Pap, mocht er nou wat zijn hierna, dan weet ik nu al dat je een heel mooie tuin aan het maken bent met een prachtige plek met bomen en bloeiende struiken waar we met zijn allen weer bij elkaar kunnen zijn.

Bedankt, Lennart

Ik zie je nog zo goed voor me
Dat beeld van jou jaren terug veranderd ook niet meer
In mijn ogen sterk en krachtig
Niet alleen in bijvoorbeeld judo
Maar in alles
Heel veel van je kunnen leren
Over wiskunde formules waar je als tien jarig meisje natuurlijk niks aan had
Maar toch met bewondering naar jou aan het luisteren
Vooral tijdens het voorlezen
Voor fie miek en ik was dat een wonder
Hoe snel je wel niet kon praten
Mijn emoties voor jou kan ik nog niet loslaten
Dat hoeft ook helemaal niet,
ik ben er juist dankbaar voor want daardoor sta ik op dit mooie moment dichter bij jou.
En we blijven ook bij jou op de manier waarop we altijd bij je zijn geweest opa.
Genoten van elk moment die ik met je heb gehad, ook toen je ziek was en het extra nodig had.
Dag opa liefs Ravi