Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Ries Verwoert

18-12-194112-04-2017
      We voelen nog in onze handen
      het laatste drukken van jouw hand.
      Daarin lag nog een leven.
      Daarin lag reeds de dood.
      Daarin lag al die liefde
      sedert jaren ons gegeven.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • reactie 9
        Petra

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Petra - Ravenswaaij

        2 mei 2017

      • reactie 8
        Jenny

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Jenny - Tiel

        20 april 2017

      • reactie 7
        Adriaan

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Adriaan - Heesselt

        20 april 2017

      • reactie 6
        Wim en Anita

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Wim en Anita - Est

        19 april 2017

      • Vissers plezier
        reactie 5   |   niet OK
        Fijne herinneringen aan Ries als hij deelnam aan onze uitjes bij het zeevissen en altijd goedlachs.

        Barend Bzn - Geldermalsen
        18 april 2017

        Deel deze pagina:

      • Sterkte
        reactie 4   |   niet OK
        Gecondoleerd en wij wensen jullie heel veel sterkte!

        Gerard - Varik
        17 april 2017

        Deel deze pagina:

      • Dag lieve ome Ries
        reactie 3   |   niet OK

        We hebben heel wat leuke dingen meegemaakt , een dagje Efteling samen met jou in de vogelrok je zei bij voorbaat al je gaat niet gillen en wat denk je ik schreeuwde en heb ook nog eens je arm blauw geknepen
        Maar we hadden wel de grootste lol
        Ook heb ik jullie wel eens van een feestje opgehaald en je zat achterin de auto en had een lekker borrrltje op en je zei hier heb je wat ik pakte het aan ja hoor je gaf me jou gebit haha
        Ook kwam je iedere zondag koffie drinken bij je schoonzus wat genoot ze daarvan en wat vond ze het leuk dat je dat trouw deed
        Ook zij gaat dit heel erg missen
        Maar nu ben je na een oneerlijke strijd van ons heengegaan
        Wat zullen we je gaan missen
        Ik wens Janna, Rian , Karin, Chris en kinderen heel veel sterkte

        Marian - Varik
        16 april 2017

        Deel deze pagina:

      • Avondvierdaagse
        reactie 2   |   niet OK
        Beste Rian en familie,
        Een condoleance namens het avondvierdaagse comité waar jullie vader vanaf het begin in heeft meegedraaid.
        Ries heb ik leren kennen tijdens onze 1e vergadering. Hij was afgevaardigde namens de gymvereniging Sylvia, uit Varik. Als gezamenlijke gymverenigingen hebben wij in het kader van 10 jaar Neerijnen in 1988 de avondvierdaagse gestart.
        Daar zat ik als schoolmeester met de postbodes uit Varik en Haaften aan tafel. De avondvierdaagse ging vanzelf, maar we hebben wat gesproken over de post, onderwijs, gemeente en het milieu.
        Ries en ik hadden het altijd aan de stok over hoe je met groen om moest gaan. Al dat bocht wat ik liet groeien.
        Zijn druivenkas was zijn trots. Hij heeft me wat keren rondgeleid en geleerd hoe ik het moest doen. Zijn druiven waren heerlijk. En ik heb daarbij aardig wat opgestoken.
        Samen met Dik Blom, die andere postbode, zette hij altijd de drinkposten op. Toen Dik het fysiek niet meer kon, stapte je moeder in de auto. Na haar overlijden deed hij het samen met Janna.
        Zijn sigaret en zijn borreltje waren onafscheidelijk. Hij kon heerlijk mopperen als hij buiten moest roken.
        Ik denk nog altijd met veel plezier aan die jaren terug. Vorig jaar heb ik hem voor het laatst gesproken toen ik mijn lintje kreeg. Ik kreeg een standje, ik was nooit meer bij de druiven wezen kijken. Ik beloofde dat ik nog een keer zou komen kijken.
        Het is er niet meer van gekomen. Jammer, ik zal zijn stem en het gemopper op mijn groene vingers missen. Veel sterkte met het verlies.
        Bert Vos, namens het A4D comié Neerijnen.

        Bert - Neerijnen
        16 april 2017

        Deel deze pagina:

      • Goede herinneringen.
        reactie 1   |   niet OK
        De laatste ademtocht is uitgeblazen, ome Ries is een herinnering. Voor jullie als zijn naasten is er nu de scherpe pijn van het besef dat je hem niet meer kunt spreken, niet meer kunt zien, het besef dat er een scherpe grens op jullie levenspad is getekend, de grens tussen de tijd met en zonder hem. Zo passeert een mens meerdere van dat soort grenzen. Het verlies van ouders, partners, broers en zusters en uiteindelijk passeren we ook allemaal uiteindelijk onze eigen laatste grens. Uiteindelijk zijn herinneringen de enige zaken van echte waarde, die na een voltooid leven overblijven. Ik heb fijne herinneringen, wanneer ik aan hem terug denk. Ik ga dan terug naar mijn kindertijd (en die van Rian en Karin) waarin de gezinnen van Ries Verwoert en Eef van Doorn regelmatig gezamenlijke activiteiten ondernamen. Onze ouders waren geen van allen vakantiegangers, maar dat wilde niet zeggen dat er tijdens vakanties niets werd ondernomen. De Efteling, Noordwijk aan Zee, Dierenparken, we hebben het allemaal met elkaar gedaan. Waar tante Martje en mijn ouders altijd de voorzichtigheid zelf waren, nam ome Ries altijd met het grootste plezier plaats in iedere attractie, hoe wild die ook mocht zijn. Hij maakte zich dan altijd vrolijk over de rest, die hoofdschuddend toekeken hoe hij achtbanen en schommelschepen trotseerde. Soms werd de dag afgesloten met een maaltijd bij Restaurant de Betuwe, wat ook altijd met de nodige vrolijkheid gepaard ging. Ook op verjaardagen stond hij garant voor leuke discussies, vooral wanneer Rian en ik onderwerpen aansneden zoals de mogelijkheid om te reizen in de tijd, wanneer je maar sneller zou kunnen gaan dan het licht. "Dat komt mooi uit, dan zou ik dit borreltje dus nog een keer op kunnen drinken," was zijn praktische conclusie. Ook vond hij het altijd leuk om zijn oudere zuster te plagen wanneer ik ruim voor oud en nieuw wat vuurwerk had ingeslagen. "Die poffers gaan broeien en dan vliegt de boel de lucht in," zei hij dan. Het kostte mij dan weer de nodige moeite om mijn moeder ervan te weerhouden om mijn kostbare vuurwerk in de regenton te gooien. Haar broer zat immers bij de brandweer, dus die zou het nou beter weten? Nu zijn al onze ouders die laatste grens gepasseerd en aan hun laatste reis begonnen. Soms is het afscheid volkomen onverwacht en abrupt zoals bij tante Martje, soms verdwalen mensen in hun eigen geest, zoals mijn moeder en soms moet er een strijd worden gestreden die uiteindelijk niet te winnen valt, dat is mijn vader, maar zeker ook ome Ries overkomen. In de tijd vlak na het overlijden van je vader of partner, ben je vooral met het passeren van de grens bezig. Waarom zo onverwacht, Waarom zo'n lijdensweg? Waarom hebben we niet wat meer tijd samen gehad? Na verloop van tijd komt echter het moment waarop je merkt dat mooie herinneringen de pijn van het gemis beginnen te overstralen. Er zal in jullie leven altijd een voor en na blijven, maar je zult zien dat er in het 'na' ook nog mooie dingen in het verschiet liggen. Ome Ries is er niet meer bij, maar hij zal voortleven in jullie - en ook mijn - herinneringen.
        Veel sterkte en kracht toegewenst.

        Erik - Geldermalsen
        14 april 2017

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.