Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Omdat jij mijn lieve schoonmoeder bent. Ik hoop wel eens dat je ons nu kan zien en hoe het met ons gaat. Je hebt er twee lieve kleinkinderen bij. Een meisje en een jongetje. Wat had je dat mooi gevonden. Een meisje naast je zonen en kleinzonen, en een jongetje dat er als een ‘echte’ Schelfhout uitziet. Ik wil zo vaak wat aan je vragen over de tijd dat jouw kinderen zo klein waren. Van mijn schoonvader krijg ik niet zo veel te horen. Niet zo als je van een moeder die thuis is met haar kinderen kan verwachten. Een ding daar ben ik wel blij om. Je hebt geen pijn meer en gelukkig heb ik je gekend, al had dat veel langer mogen duren. Het leven is niet eerlijk. Je was een fantastisch mens en stond altijd voor iedereen klaar. Zo’n leven als dit had jij niet verdiend. Als er een volgend leven is, verdien je al het geluk van de wereld en ik hoop dat je dat ook krijgt. Veel liefs van Marielle Aubertijn – Schelfhout, Bob, Merel en Max.