Lieve Rini,
Ja dat vind ik fijn en doe ze vooral de hartelijke groeten en zeg hen dat ik met veel plezier reizen georganiseerd heb. Dit waren je woorden vorige week toen ik je vroeg of je het goed vond dat ik iets over jou bij de Vrouwen van Nu zou zeggen. Dit typeert jou, zo open te praten over jouw afscheid. Maar dit maakt het niet minder heftig.
Ongeveer 4 jaar geleden heb ik jou leren kennen in de reiscommissie van de vrouwen van Nu Zuid-Holland. Vooral de laatste 2 jaar hebben we heel hecht samengewerkt, samen hebben we stormen doorstaan, maar ook heel mooie momenten beleefd. Het heeft me getroffen dat jij zo wars was van welke vorm van aanmatigend of blasé gedrag dan ook. Je vermeed mensen waarbij je zoiets bespeurde. Je was zo puur, zo praktisch, zo duidelijk, zo eerlijk .
Tijdens de reizen deelden we samen een kamer. Vele gesprekken hebben we gevoerd voor het slapen gaan. Wat heb ik veel geleerd van jou. Jouw nuchtere, heldere kijk op gebeurtenissen, zette mij vaak weer met beide benen op de grond. Ik hoor je nog zo zeggen: “Ga weg zeg, doe even normaal, het is de sop de kool niet waard” of zoiets als : “je kunt het nu eenmaal niet iedereen naar de zin maken”. Met warmte denk ik aan die gesprekken terug.
Je volgde nauwgezet de nieuwsberichten. Dat leverde, bij het opstaan ’s morgens, regelmatig geïrriteerde reacties van je op. Je was zeer betrokken bij de hele wereld, veraf maar ook heel dichtbij. Over jouw werk als budgetmaatje vertelde je met passie. Vol mededogen sprak je over mensen die slachtoffer waren geworden van ongehoorde bureaucratie of ondoorgrondelijke overheidsregels, waarover je je vervolgens weer fors kon opwinden.
In december vertelde je mij dat je ziek was en dat de prognose slecht was. Ik kon het niet geloven. Wij hadden zoveel mooie plannen voor het komende jaar en jij voelde je helemaal niet ziek! We waren nog helemaal vol van onze fietsreis in Friesland en onze laatste reis in Griekenland, zulke mooie vakanties, waarop we vooral veel en onbedaarlijk gelachen hebben. We geloofden toen ook nog dat je op de fietsvakantie in juni best mee zou kunnen. De Corona gooide roet in het eten, maar jij had het ook niet meer gekund.
Nog geruime tijd heb je je op de achtergrond ingezet voor de reiscommissie. Jij was nog lange tijd mijn sparringmaatje bij allerlei ingewikkelde zaken, totdat dat ook teveel voor je werd en je je moest terugtrekken uit de reiscommissie. Rini ook wij moeten zonder jou verder. Wat zal ik je missen. Ik koester de waardevolle momenten die wij samen gehad hebben. Zo denk ik aan die zaterdagmiddag, twee weken geleden, toen wij, zoals achteraf bleek voor de laatste keer, met de rolstoel nog even genoten van het mooie weer en jij mij mooie oude plekjes van Charlois hebt laten zien. Samen hebben wij toen een ordinaire grote zak patat gegeten op een intiem pleintje, het was een kostbaar moment.
Rini, Dank voor alles wat je voor de Vrouwen van Nu gedaan hebt, dank voor alles wat ik van je geleerd heb, dank voor je wijsheid, dank voor het vertrouwen dat je mij geschonken hebt, dank voor je vriendschap!
Riet van der Werff

Lieve Familie,

Allereerst van harte gecondoleerd met het overlijden van jullie moeder, schoonmoeder, zus en schoonzus.

Rini was onze (aangetrouwde) tante en ook oud collega! Ik ( Elma) ken Rini al vanaf ongeveer 1990 toen ik bij OZ kwam werken waar Rini adviserend verpleegkundige was We maakten regelmatig een praatje en hadden een aantal collega’s gemeenschappelijk waar we privé mee omgingen.
En toen op onze trouwdag op 21/9/2002, stond daar een aantal oud collega’s van OZ, inclusief Rini. Dus ik zei..... Rini, wat leuk.... Zij zei.... eh.... van der Wel, zoals jij nu ook heet.... nooit over nagedacht? Ik ben een zus van je schoonvader. Wat leuk was dat. ...
Ze was altijd zo geïnteresseerd vooral ook in wat Jan, Ton en ook Patrick als timmerman allemaal konden. Ze was echt trots op haar broers. Dat vond ik altijd zo mooi om te zien. Met kerst heeft Rini nog een keer gezellig bij ons meegegeten! Was fijn haar aan de kerst tafel te hebben. Kon fijn en leuk met haar praten , ondanks dat we elkaar niet heel veel zagen. Laatste jaren wel wat vaker bij Jan en Grada. Ze deed ook veel voor hen , regelde veel, vulde de belasting papieren in etc. Rini was echt een vrouw die haar mannetje stond en een onafhankelijke doorzetter, tot het einde aan toe wilde Rini niemand tot last zijn. Zo was Rini. Afgelopen mei is ze nog bij ons thuis geweest. Ook toen vond ik het zo treffend dat ze zo trots was op Patrick wat hij had gedaan in huis, dat talent moest hij wel van z’n vader en oom hebben. Zo mooi, die trots, zo puur en recht uit het hart. Zo was Rini, een eerlijke doorzetter! Genoot van vakanties en een tocht met de fiets geluk zat bij haar ook in kleine dingen.

Wat zal ze gemist worden. De mooie herinneringen moeten blijven en gekoesterd worden. Ze was zo trots op haar jongens!

Wij wensen jullie heel veel sterkte en kracht. Uiteindelijk krijgt een verlies een plek, voor een ieder op z’n eigen manier. Vanaf boven kijkt ze vast mee en zullen jullie voelen dat ze toch een beetje bij jullie is.

hartelijke groet van Patrick & Elma van der Wel

Lieve Rini,
Wat ben ik blij dat wij de laatste maanden nog zoveel telefonisch contact hebben gehad en wat erg dat ik je niet meer hebt kunnen bezoeken. Toen ik belde om een afspraak te maken vertelde je dat het niet zo goed uitkwam, omdat je op de ambulance zat te wachten. 11 dagen later was je er al niet meer.
Ik heb een enorme bewondering voor de manier waarop jij met deze rotziekte bent omgegaan. Wij konden rustig bijna een half uur in gesprek zijn en spraken over van alles en niet teveel over je ziek zijn. Wel deed het je veel verdriet dat je steeds minder kon doen. Vooral dat je niet meer kon fietsen. Lieve Rini, je hebt het leven gevierd en je bent op een sterke, waardige manier heengegaan.
Arlie Baas

Drie maanden geleden fietste ze nog met ons mee... naar De Rotte Meren. De hele dag zon en alles bloeide nog. Het was echt een prachtige tocht en Rini genoot daar zeer van. Bij thuiskomst was ze dan wel heel erg moe. Ik vind het fijn dat ze dit nog mee heeft kunnen maken. Ik heb alle respect hoe zij met deze rotziekte wist om te gaan. Veel sterkte gewenst kinderen en familie.
Jellie Nagtegaal

Bedankt,
Dat je altijd zo’n goede vriendin voor mijn moeder bent geweest.
Heel veel sterkte Rémond en Dimitri en de rest van de familie

Ik ontmoette Rini geregeld als ik langsging bij mijn ouders en zij daar op visite was. Dat was altijd erg gezellig. We hadden het dan over van alles en nog wat. Bijvoorbeeld over de tijd toen zij en mijn moeder nog collega’s waren. Maar ook over genoten vakanties, mijn werk, haar vrijwilligerswerk en de belevenissen op de Zwitserlevendagen van haar, mijn moeder en Erna. Rini was tijdens deze gesprekken altijd heel erg geïnteresseerd in hoe het met mij en mijn dochter ging.
Ik bewonderde Rini bovenal om haar zelfstandigheid als vrouw en hoe zij in het leven stond. De regie over haar laatste maanden van haar leven had zij strak in handen; zo krachtig en knap!
Rini, rust zacht. Familie en vrienden wens ik veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.

Rini was 1 van mijn eerste klanten in mijn salon in Hoogvliet, ze volgde mijn salon bij elke verhuizing.
Ik kende haar dus al een jaar of 40 .
Ze was een fijne dappere vrouw en ik wens jullie heel veel sterkte met haar overlijden.