Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Rinus Groenewegen

08-04-194110-04-2020
      Het leven geeft en neemt

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Een herinnering
        reactie 25   |   niet OK
        Natuurlijk heb ik veel fijne herinneringen aan mijn oom Rinus. Zeker aan de tijd aan de Dijkgraaflaan. En omdat ik wist dat dit eraan ging komen heb ik zeker op de dag van zijn overlijden en de dag van de crematie veel aan die leuke momenten gedacht.
        De leukste herinnering vond ik wel die keer, bij het feest voor het 50-jarig huwelijk van mijn ouders in Sinspelt in Duitsland. Daar was een schaakbord gemaakt van stoeptegels en hele grote schaakstukken. Rinus en ik hebben daar "geschaakt" tegen mijn toen 6-jarige zoon Christan. Schaken kon Christan niet, maar uiteraard won hij wel. En ondanks dat we alle schaakregels hebben overtreden en maar wat met de schaakstukken hebben gesleept hadden we alle 3 een erg leuke middag en Christan wel het meest. Zo onvergetelijk dat ik dit na 16 jaar nog weet. Bedankt voor alles, lieve oom Rinus. En veel sterkte tante Nel.

        Frank - Goch-Pfalzdorf, Duitsland
        28 april 2020

        Deel deze pagina:

      • Condoleance
        reactie 24   |   niet OK

        Beste Nel,
        Geschrokken van het bericht in de IJsselbode schrijven we deze herinnering. Wij hebben elkaar leren kennen als buren van de Dijkgraaflaan. We spraken elkaar regelmatig als we elkaar weer ergens tegenkwamen. Dat gebeurde dan ook in de dansschool waar jullie vaak op de gezamenlijke dansavonden kwamen. Altijd een goedlachse Rinus, zo herinneren wij hem. Ook bij de "Vrouwen van Nu" kom ik (Inge ) jou regelmatig tegen. Je vertelde wel eens over Rinus zijn hartproblemen, maar dat het zo ernstig was hebben wij ons niet gerealiseerd.
        Wij wensen je veel kracht toe om dit verlies te kunnen dragen.

        Rob en Inge Grem

        Rob en Inge - Oudewater
        20 april 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 23
        Leon, Ilona, Viggo en Dewi

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Leon, Ilona, Viggo en Dewi - Puttershoek

        20 april 2020

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 22   |   niet OK
        Ter gelegenheid van de crematie van Rinus. 17 april 2020.
        Vorige week vrijdagmiddag, de middag waarop Rinus er voor koos zijn lijden te beëindigen, waren mijn gedachten zoals vaak de laatste weken, bij hem. In die middag van wat Goede Vrijdag genoemd wordt was de troostrijke Mattheus Passion op de radio. Het laatste deel daarvan genaamd: ‘Wir setzen uns in Tränen nieder’, vrij vertaald: ‘Wij blijven bedroefd achter’, gaf een bijzondere betekenis aan dat moment want het beschrijft wel zo ongeveer wat ik op dat moment voelde. .

        Natuurlijk was ik blij voor Rinus dat aan zijn lijden en zijn angst een eind was gekomen.
        Maar ik was ook opstandig omdat zijn ziekte hem bijna dwong deze beslissing te nemen. En verdrietig was ik omdat Nellie voortaan haar liefhebbende man, haar steun en toeverlaat en Joshua zijn opa moet missen. En ik was stil omdat Rinus niet langer deel van mijn, deel van óns leven is.

        In de voorbije dagen zijn veel herinneringen herbeleefd en voelde ik veel dankbaarheid voor de mooie gebeurtenissen. Zo leerde ik Rinus 30 jaar geleden kennen als de ultieme deskundige van zijn ingenieursbureau. Hij had binnen de installatiebranche de positie verworven de hele branche te kunnen voorschrijven hoe het er technisch aan toe diende te gaan. En de diverse partijen binnen de branche hadden dat maar op te volgen.

        Rinus en ik kenden elkaar slechts van naam en van enkele korte telefonische contacten toen wij pas tijdens onze eerste danslessen, toevallig met elkaar persoonlijk kennis maakten. Met onze relatie is het prima verlopen. Met de danslessen ook in die zin dat wij het met elkaar vele jaren volgehouden hebben. Want uiteindelijk ging het vooral om de gezelligheid met de groep dansvrienden en draaide het minder om onze prestaties op het gebied van bijvoorbeeld de Slow fox en Quick step.

        Rinus maakte keuzes, nam standpunten in. En hij nam je daarin mee. Zo belde hij mij eens, jaren geleden inmiddels, op een koude winterse vrijdagavond en vroeg of ik zin had om de volgende zaterdag mee te gaan schaatsen. Hij wist immers dat ik dat heel graag deed. ‘Prima Rinus, doen we’ zei ik. ‘Ik heb morgen wel een paar uur tijd’. ‘Oké Hans. Kom je me dan morgenochtend om 6 uur ophalen? (We hadden wel de hele week gewerkt, hé!) Terugkrabbelen kon niet meer. Dat op de vroege zaterdagochtend schaatsen hebben we jarenlang volgehouden: samen schaatsen, samen trainen, samen verkleumd chocomelk drinken.
        Overigens, Rinus was ook solidair. Als ik eens een schaatsongevalletje had en naar het ziekenhuis moest, wat hij zo vriendelijk een week later zichzelf eveneens zodanig te mishandelen dat ook hij naar het ziekenhuis moest. Dat was volgens mij gewoon pech. Rinus zélf noemde het pure vriendschap!

        Gelukkig heb ik 14 dagen geleden met hem nog over ónze (‘ons’ wil zeggen Rinus, Barend en ik) mooiste flitsend snelle schaatstocht over het donker zwarte ijs van Reeuwijk kunnen praten. Een tocht om nooit te vergeten.

        De laatste jaren hadden we nog een andere hobby, namelijk het met een collectief van 9 personen besturen van een zwembad. Het zwemmen zélf was niet zijn ‘cup of tea’. Helaas weerhield zijn beperkte conditie hem ervan om met de rest van het bestuur een gezamenlijke duik te maken of een baantje te zwemmen. Maar hij speelde op een ander vlak een veel belangrijkere rol. Rinus was door zijn grote deskundigheid, vaardigheid en doorzettingskracht de technische spil in ons bestuur. Zijn onderbouwde adviezen op dit vlak waren bepalend voor onze besluiten. Wij zijn hem daarvoor unaniem veel waardering en respect verschuldigd. Wij missen hem in alle opzichten.

        Herinneringen als deze zijn de reden om bedroefd maar ook met dankbaarheid achter te blijven. Onze gedachten gaan daarbij uit naar Nel die haar man Rinus met zoveel zorg, aandacht en begrip terzijde heeft gestaan. Zij moest toezien hoe het leven voor hem ondraaglijk werd en leidde tot de verdrietige maar onvermijdelijke keuze. Lieve

        Nellie, ik wens je veel kracht om hiermee om te gaan.

        Dag Rinus, rust in vrede.

        Hans - Oudewater
        19 april 2020

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 21   |   niet OK
        Lieve Nel,
        Jullie hebben ons altijd hartelijk ontvangen. Jij als leerling van de balletschool,op de Turfmarkt in Gouda. Heel lang geleden dus. Door jou hebben we Rinus leren kennen.
        Een goed mens en een lieve man met belangstelling voor de medemens. Doordat we naar de Achterhoek zijn verhuisd, was het kontakt verwaterd, maar wat blijkt we hebben elkaar weer bezocht en het was vanouds. We hebben afgelopen vrijdag ge proost op Rinus. Jammer dat hij er niet bij was en we konden er niet bij zijn om Nel te steunen. Daarom hebben we een bos bloemen laten bezorgen aan Nel.
        Heel veel liefs ,
        Martin en Geoff

        martin - Heelweg
        18 april 2020

        Deel deze pagina:

      • Spijt
        reactie 20   |   niet OK
        Het gezegde "stel niets uit tot morgen" is hier wel van toepassing.
        Wij hebben vaak in dubio gestaan om jullie nieuwe appartement te bekijken.
        Nog zie ik Rinus met zijn racefiets voor de deur staan.
        Tijdens mijn werkzame periode bij Deerns was hij een fijne en leuke collega.
        Ik bewaar goede herinneringen aan hem , dat appje van hem vóór de paasdagen
        overviel mij heel erg..
        Lieve Nel heel veel sterkte.
        Harry van Wiilligenburg
        Alpen aan den Rijn



        Harry - Alphen aan den Rijn
        18 april 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 19
        Léon, Chantal, Amber & Levi

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Léon, Chantal, Amber & Levi - Maasdam

        17 april 2020

      • reactie 18
        Els

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Els - Utrecht

        17 april 2020

      • Voor Rinus
        reactie 17   |   niet OK
        Nooit meer iets van je horen.
        Nooit meer iets van je zien.
        Niet in dit leven.
        In het hiernamaals misschien.
        In mijn hart blijf ik je dragen.
        In mijn hart blijf je bestaan.
        Ja van het kleine plekje in mijn hart .
        Daar komt niemand meer aan..

        Sonja - Berkel en Rodenrijs
        17 april 2020

        Deel deze pagina:

      • reactie 16
        Tina en Lex

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Tina en Lex - Bilthoven

        17 april 2020

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.