Lieve Rob, op die vrijdag de 13e december werd je tot mijn grote verdriet getroffen door een hartstilstand. En moesten we al op 50 jarige leeftijd, nog in de bloei van je leven, afscheid van je nemen. We hadden afgesproken dat wij, Tom en ik en ma afgelopen zaterdag gezellig met jou naar de kerstmarkt in M?nster of Oberhausen zouden gaan.
Rob is geboren en getogen in Hengelo (O).
Als peutertje van 3 vond hij het geweldig om steeds bovenop de stofzuiger te gaan zitten als ma ging stofzuigen. Hij had dan de grootste schik en ging zo de hele kamer door.
Tijdens zijn lagere schooltijd moest hij naar de Lomschool omdat hij moeilijk kon leren zo dacht men. Daarna ging hij naar de LEAO, vervolgens naar de MEAO en daarna ging hij zich specialiseren in de automatisering en volgde opleidingen als programmeur en systeembeheerder. Zijn kennis op dit vakgebied was groot (op HBO niveau) en ook kende hij vele computertalen. Nu weten we dat Rob helemaal niet slecht kon leren, maar slechts dyslectisch, leesblind was. Het is dus buitengewoon knap hoe Rob zich heeft ontwikkeld in de loop der jaren en een doorzetter was.
Rob was heel aardig, lief, goudeerlijk en betrouwbaar. Wel had hij moeite om contact te maken met anderen en het uiten van zijn gevoelens. Ook was hij op een positieve manier eigenwijs. Hij deed precies waar hij zin in had en wat hij niet interessant vond, daar besteedde hij ook geen aandacht aan. Hij had ook een groot hart voor zijn medemens. Gaf elke maand veel aan goede doelen, vooral op het gebied van gezondheid. Je deed nooit tevergeefs een beroep op Rob als je hem om hulp vroeg vooral bij computerproblemen. Maar ook bij praktische dingen stond hij altijd voor je klaar zoals bij een verbouwing of verhuizing.
Rob wist alles van computers als programmeur, systeembeheerder en analist. Dat was zijn grote passie. Computerproblemen opsporen en oplossen, daarin was hij een kei. Hij begon als programmeur bij Victron in Hengelo en daarna werkte hij bij diverse bedrijven in het hele land. Tot zijn verdriet ook bij 3 bedrijven die failliet gingen en hij noodgedwongen ontslag kreeg. Volgens het hoofd IT van Ginaf Trucks uit Veenendaal kon Rob veel meer dan een gewone IT-er zo heb ik gisteren mogen vernemen. Hij doorzag binnen enkele seconden logistieke systemen en processen en kon daardoor gebruikersvriendelijke computerprogramma?s schrijven. Daar merken ze tot de dag van vandaag, nog de positieve effecten van het werk van Rob.
Zelf heb ik 26 jaar bij een bouwbedrijf gewerkt en heeft hij voor dit bedrijf een project-administratie-programma op maat geschreven dat 10 jaar tot volle tevredenheid heeft gedraaid. De laatste jaren werkte hij op het hoofdkantoor van Pearl Benelux in Soesterberg waar hij ondanks de crisis toch een vaste baan kreeg.
Rob was een echte computer-nerd. Een verstrooide professor zeiden we wel eens. Had ook altijd de nieuwste digitale snufjes als I-pad, smartphone,
e-reader enz.
Het huishouden en alles wat daarbij kwam kijken interesseerde hem weinig. Hij had hier ook hulp bij nodig om dit goed op orde te krijgen. Wassen en strijken vond hij ook maar niks. Bij voorkeur kocht hij steeds nieuwe kleren die hij dan maar 1 keer droeg. Zo vonden wij soms een stapel nieuwe overhemden nog nieuw in de verpakking in de kast liggen.
Hij verzorgde zichzelf ook niet altijd even goed, dat vond hij minder belangrijk. Rookte als een ketter, waar hij niet mee wilde stoppen. Maar de laatste jaren lette hij steeds beter op zijn voeding.
Rob had ook nog andere hobby?s:
Zo deed hij in zijn jeugd aan wedstrijdzwemmen en net als ik zijn zus stond hij elke dag om 5.00 uur op om ruim een uur te gaan trainen bij ZPA in Almelo. Zijn moeder smeerde dan elke dag het brood voor ons en riep Rob dan meerdere keren wakker, want vroeg opstaan was niet bepaald zijn ding. Helaas een Jansenkwaaltje. En 's avonds weer een uur trainen na schooltijd. Pa bracht ons dan altijd 2x per dag met de auto naar Almelo 15 km verderop. Ook best een opgave.
Rob is met zwemmen onder andere Overijssels kampioen geworden in zijn leeftijdscategorie en ook heeft hij meegedaan aan de Nederlandse kampioenschappen.
Eén wedstrijd waarin hij Overijssels kampioen werd op de 800 m vrije slag zullen we nooit vergeten! Hij heeft toen alle dames doen opstaan toen de omroeper wist te vertellen dat hij inmiddels zijn zwemrace in zijn nakie aan het zwemmen was omdat hij zijn zwembroek onderweg had verloren! Het was voor hem geen belemmering geweest om de strijd op te geven. Had hij dat niet gedaan dan had hij niet gewonnen!
Dat hij goed kon zwemmen kwam hem 1x heel erg van pas toen hij als 11 jarig jongetje maar liefst 4 meter naar beneden viel bij de sluisdeuren bij het kanaal in Hengelo omdat de rand erg glad was. Hij was daar samen met zijn broer Erwin en nog wat buurjongetjes. Rob moest wel 50 meter verderop zwemmen naar lager water. Hij kon krachtig genoeg zwemmen om de zuigende werking van het water tussen de openstaande sluisdeuren te kunnen trotseren met kleren aan. Hij kon pas op de kant klimmen nadat hij zijn laarzen uit had gedaan, want die waren helemaal volgelopen en trokken hem naar beneden.
Schaken kon hij ook goed en won eens een simultaanwedstrijd op de MEAO-school zelfs van Nederlands kampioen schaken destijds Jan Timman.
De laatste jaren deed hij aan fitness, fietste graag en wandelde elke dag een half uur.
Verder keek hij graag thuis naar films die hij eerst had gedownload via internet.
Ook was hij een groot en enthousiast voetbalfan, Hij volgde alle grote wedstrijden op TV vooral van FC Twente. Volgde hiervan de app. Pieter van de Hoogeband volgde hij ook met het zwemmen en tevens het schaatsen en darten met alle moderne communicatiemiddelen van tegenwoordig.
Rob deed graag aan stedenreizen. Zijn laatste trip was naar Wenen deze zomer, eerder was hij in Rome, Berlijn, Milaan, Londen, Parijs. Ook heeft hij een grote rondreis een keer gemaakt door Amerika samen met zijn wijlen oom Bennie. Hier heeft hij erg van genoten en samen hebben ze veel plezier gehad.
Als tiener werd hij eens als enige eruit gepikt door de politie toen hij samen met zijn broer en groepje vrienden gingen brommer rijden. Rob reed het hardst omdat de anderen zich inhielden. Jammer genoeg zag Rob de politie niet aankomen ondanks de wijzende gebaren van zijn vrienden. Zo kwam het dat alleen de brommer van Rob op de rollerbank werd gezet, toch was zijn brommer als enige van het groepje niet opgevoerd. Wel kreeg hij een dikke bekeuring voor te hard rijden. De anderen bleef dit lot bespaard, want zij konden in tussentijd gauw hun het aantal cc's naar beneden draaien!
Rob vierde niet altijd zijn verjaardag, maar als hij het deed koos hij altijd bijzondere en goede restaurants uit. Of organiseerde een leuk dagje uit, zoals naar Giethoorn . Hoewel hij in Hoogland bij Amersfoort woonde vierde hij zijn laatste verjaardag in Ede bij all you can eat, waar je alles zelf moest bestellen via een I-pad. Echt iets voor Rob.
Oud en nieuw vierde hij meestal bij ons thuis en Rob zorgde dan steevast voor goede champagne en Tom voor het vuurwerk en dan gourmetten we samen en dat was altijd gezellig.
Lieve Rob ik heb een groot respect voor je hoe je was als mens en wat je allemaal kon en hebt bereikt ondanks veel tegenwind. Heel veel dank voor alles wat je voor mij hebt betekend en samen hebben gedaan en van je heb mogen leren. Ik zal je missen en de leegte is groot.
Voor mij is het 100% zeker dat onze ziel verder leeft na dit leven in een andere dimensie. Je slechts je levensjasje hebt uitgetrokken. Dit geeft mij kracht. Je bent dus nog gewoon onder ons en het afscheid is niet voor altijd, maar slechts tijdelijk.
Van harte wens ik jou veel liefde, licht, geluk en wijsheid toe op jouw verdere levensreis.
Veel liefs,
Agnes, je zus.
.jpg)
