Beste Rob,
Ik leerde je kennen in de supermarkt, waar jij mijn chef was. Je gaf altijd het goede voorbeeld, was altijd positief en in voor een grap. Als collega en als mens leerde ik je enorm waarderen. Toen je de overstap maakte naar Kruidvat, volgde ik een jaar later dan ook, op jouw voorspraak. En zo kwam ik later ook weer onder jou te werken, tot ik mijn eigen filiaal kreeg. Ook daarin heb je me enorm gesteund. We verloren contact nadat ik weg ging en in de loop der jaren heb ik nog vaak geprobeerd je te vinden, zonder succes. Zeker toen Max in de F1 kwam en succes kreeg, heb ik zo vaak gedacht: Die Rob, die gaat helemaal uit zijn plaat. Ik zocht je nu ook weer even op om te zeggen dat ik je gemist heb en je nooit vergeten ben, maar nu kwam ik dit nieuws tegen. Zeer verdrietig. Veel sterkte aan je familie en je vrienden; ik heb je enorm gewaardeerd, ouwe maat.

Ik kan Rob al van kleine af aan.
Ik gingen bij hem thuis spelen.
Game spellen met cassette dek het laden duur heel lang hele eenvoudige spellen in die tijd .
Verder was studio sport op zondag altijd aan al er F1 was Rob wist mijn altijd als over te vertelen hij wist erg veel van. Ik heb met zijn vader en moeder geschaatst bij de ijsclub haarlem aantal jaren.
Mijn moeder zat ook op.
Ik schok van het bericht wat via kennis hoorde wil de familie als nog condeleren.
Raymon Busé

Je al jaren niet gezien of gesproken en dan per ongeluk dit gevonden. Ik schrik me rot. Toen ik je af en toe sprak op verjaardagen van je familie begon je net te vlaggen en was je dolenthousiast. Dat was je altijd wel, in mijn geheugen. Een druk baasje, leuk om mee te kletsen, nog zoekend naar wat er allemaal komen zou.
Ik weet niet wat wr is gebeurd maar wel dat ouders nooit hun kind mogen zien gaan. ik wens die lieve Ruud en Anneke heel veel sterkte. Een dikke knuffel.

C
Een oude bekende.

Veel te vroeg hebben we afscheid moeten nemen, maar wat denken we met veel plezier terug aan onze tijd samen. Het is alsof we je al heel ons leven kennen terwijl ons avontuur pas zo'n 10 jaar geleden begon in Botswana.

Op een internationale groepsreis kwamen we jullie tegen. Ik schrijf jullie, want bij Rob hoort onlosmakelijk Eva. Mede Nederlanders, vreselijk natuurlijk! Een paar van die zure zeurende kaaskoppen, het laatste wat je zoekt. Maar wat een unieke vriendschap heeft het ons gebracht. Wat het zo bijzonder heeft gemaakt? Een paar herinneringen...

Kenmerkend voor jou...bescheidenheid, behoefte om vrijgelaten te worden maar je geeft dit ook terug, zorgzaam naar je naasten, altijd zin in een lolletje, passie voor jouw Eva en de F1, een harde werker en ik kan er niet omheen... lekker eten oude carnivoor!

Met groot plezier hebben we de BBQ en Smoker aangestoken om samen te genieten van een lekker stuk vlees. Het was hierom waarschijnlijk niet voor niets in het steakhouse in Tanzania waar men vroeg of wij broers waren. Uiteraard omdat we totaal niet op elkaar lijken maar vol overtuiging riepen we in koor natuurlijk ja. Sindsdien zijn we "broers" voor het leven.

Lekker eten heeft wel zijn beperkingen want fruit dat was als carnivoor niet aan je besteed. Onvergetelijk hilarisch was het gesprek met onze taxichauffeur in Tanzania. Uiteraard op de terugweg van het steakhouse, vertelde ik hem dat je geen bananen lust. Afkomstig uit de bakermat van de banaan wist hij, ok enigszins aangemoedigd, wel 100 bananengerechten te noemen die je lekker zou moeten vinden. Op een of ander manier heeft het je niet overtuigd.

Wat hebben we genoten van onze trips door Afrika! Samen de Bush in op zoek naar onze mede carnivoren. Hoe bloediger de kill, des te mooier. Vogels doen ons dan niet veel maar af en toe moest er toch 1 op de foto gezet worden voor onze "oude vogelaar" 😉.

Je passie voor de racerij was fantastisch om te zien, tot de laatste weken aan toe leefde je compleet op zodra de kans zich voordeed om langs het circuit te staan.

Muziekliefhebber met een brede smaak, met een glas (rode uiteraard!) wijn kijken wie het snelst het nummer kan raden op de eerste tonen of lachen om klassiekers als topgear en van Kooten en de Bie. Het leverde ons regelmatig de "oude mannen reactie" van Eva en Suus op. Muppetshow waldorf en Statler in eigen persoon 😁.

Ik ga onze gesprekken, gezellig samen eten, sigaartjes bij het kampvuur of gewoon samen zwijgzaam voor ons uitstaren in de Bush enorm missen.

Je "broer" Eric Schimmel.

Ik ben stil, in shock, mijn vriendje van hockey heel veel jaren geleden is niet meer....... Rob ooit goed leren kennen tijdens een hockeytoernooi waar we heel hard en vals Meat Loaf - Paradise by the Dashboard Light hebben meegezongen, wat hadden wij veel lol. De guitige lach van Rob, altijd opgewerkt en vrolijk en geïnteresseerd zal ik nooit vergeten! Het is zeker 20 à 25 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst gesproken hebben...... en nu ook nooit meer gaan spreken. Kinderen, partner, familie, vrienden heel veel sterkte toegewenst!

Lieve Rob, woorden schieten te kort dat we lazen dat je overleden bent.
Maar wat hebben we een hoop plezier gehad, voor altijd in ons hart.
Sterkte voor de familie en iedereen die Rob gekend heeft.
Ab en Anneke Rouw

Lieve Rob,

Zoals ik de afgelopen week al vaker voorbij heb zien/horen komen. Als er een meer mensen in de wereld zoals jij. Ik waarder ontzettend alle gesprekken die we hebben gevoerd en de dagen die we samen op post hebben gestaan. Altijd rustig, kalm en vriendelijk.

Helaas heb je deze strijd verloren en is je vlag gevallen. Maar we zullen nog vaak een vlag op jou kenmerkende manier van vlaggen uitsteken als herinnering aan je.

Jaap

04-08-22
vandaag is de dag, de dag dat je het echt beseft. We gaan nooit meer lachen samen, nooit meer bomen of overleggen hoe we iemand nog beter kunnen maken. De herinneringen ophalen over hoe jij mij beter hebt gemaakt.
Een groot voorbeeld was je, voor vele officials de leermeester, ook voor mij. De tijden dat we samen instructeur waren, de oefendagen voorbereiden, noem maar op, we hadden erg veel lol in onze hobby. Zelfs toen je wat minder op Zandvoort was, kwamen we elkaar wel weer tegen op een ander circuit, uiteraard ook daar goedlachs. Dat was je namelijk altijd, vrolijk en goedlachs. Zelfs de laatste periode had je nog steeds die aandoenlijke lach op je gezicht. Rob ik ga je missen, ik zal blijven knokken om de herinnering aan jou in leven te houden. Het gaat je goed daarboven en ik weet dat je altijd over onze schouder zal blijven meekijken en genieten.

Tot ooit
Patrick